میلگرد در نقطه حساس قیمتی؛ خریداران در حالت انتظار
به گزارش آهن آنلاین؛ در روزهای پایانی مهرماه ۱۴۰۴، بازار فولاد ایران وارد مرحله‌ای از ثبات شکننده شده است؛ مرحله‌ای که در آن قیمت‌ها نه سقوط جدی دارند و نه رشد محسوسی، بلکه در محدوده‌ای حساس نوسان می‌کنند و فعالان بازار در وضعیتی از احتیاط و انتظار قرار گرفته‌اند. تثبیت نرخ دلار در کانال ۱۱۰ تا ۱۱۲ هزار تومانی و کاهش تدریجی تقاضا موجب شده تا خریداران و فروشندگان هر دو از تصمیم‌گیری‌های شتاب‌زده فاصله بگیرند. میلگرد به‌عنوان شاخص اصلی بازار آهن، اکنون در فاصله قیمتی ۳۶ تا ۳۹ هزار تومان در نوسان است و براساس آخرین گزارش‌ها از کارخانه میانه و ذوبآهن اصفهان، هیچ تغییر چشمگیری در نرخ‌ها مشاهده نمی‌شود. این وضعیت، بیش از هر چیز بازتابی از نگرانی‌های سیاسی و اقتصادی داخلی است. پایان رسمی قطعنامه ۲۲۳۱، رشد ناگهانی قیمت طلا، و فشارهای انرژی بر تولیدکنندگان فولاد، همگی دست به دست هم داده‌اند تا بازار در وضعیت «انتظار پرتنش» قرار گیرد. کارشناسان معتقدند که این سکون ظاهری، چندان پایدار نخواهد بود و به‌زودی یا با جهش محدود قیمتی روبه‌رو خواهیم شد، یا با اصلاحی جدی که سطح جدیدی از قیمت را شکل دهد. در چنین شرایطی، رفتار منطقی فعالان بازار، حفظ نقدینگی و پرهیز از خریدهای غیرضروری است. تا زمانی که سمت تقاضا در بورس کالا و بازار آزاد هنوز از رکود خارج نشده، هرگونه تصمیم‌گیری زودهنگام می‌تواند زیان‌بار باشد.
عبور دلار از کانال حمایتی، سد روانی جدید برای بازار فولاد
در هفته سوم مهر، نرخ دلار در محدوده حمایتی ۱۱۰ تا ۱۱۲ هزار تومان تثبیت شد. این اتفاق اگرچه آرامش نسبی در بازار ارز ایجاد کرد، اما به‌نوعی تبدیل به سد روانی برای بازار فولاد شد. تولیدکنندگان که پس از دوره‌ای از نوسانات شدید ارزی به ثبات رسیده بودند، حالا با تردید به آینده نگاه می‌کنند. تثبیت دلار از یک‌سو هزینه مواد اولیه را در وضعیت ثابت نگه داشته، اما از سوی دیگر مانع از رشد انتظارات قیمتی شده است.
در واقع بسیاری از سرمایه‌گذاران بخش فولاد معتقدند که دلار در حال آماده شدن برای یک حرکت جدید است؛ حرکتی که یا منجر به جهش قیمت محصولات فولادی خواهد شد، یا اگر با کاهش همراه باشد، فشار تازه‌ای بر تولیدکنندگان وارد می‌کند. در چنین فضایی، «نرخ دلار» به تنهایی تبدیل به شاخص جهت‌دار بازار شده و هر تغییر کوچک در آن می‌تواند مسیر معامله‌گران را تغییر دهد.
کاهش حجم معاملات در بورس کالا؛ سیگنال احتیاط از سمت تقاضا
آمارهای معاملات بورس کالا در هفته‌های اخیر نشانگر افت محسوس حجم خریدهای فولادی است. این کاهش نه از سر ضعف بازار، بلکه از ناشی از احتیاط فعالان تقاضا است. بسیاری از واحدهای مصرف‌کننده، از پروژه‌های عمرانی گرفته تا انبارداران عمده، ترجیح داده‌اند فعلاً دست به خرید انبوه نزنند و بازار را رصد کنند.
در همین روزها، قیمت میلگرد در بورس کالا با نوسانات محدودی معامله شد؛ بیشتر معاملات در دامنه ۳۷،۵۰۰ تا ۳۸،۵۰۰ تومان تثبیت شده و برخی عرضه‌ها حتی بدون رقابت باقی مانده‌اند. افزایش هزینه‌های انرژی و احتمال رشد تعرفه‌ها نیز از دیگر دلایل عقب‌نشینی تقاضا بوده است. در شرایطی که هزینه تولید بالا رفته و حاشیه سود پروژه‌ها کاهش یافته، استراتژی خرید انبوه منطقی به نظر نمی‌رسد. بنابراین بورس کالا فعلاً نقش «جعبه مشاهده بازار» را ایفا می‌کند و خریدها به اندازه‌ای محدود شده‌اند که صرفاً تداوم گردش نقدینگی را ممکن سازند نه انباشت سرمایه.
رفتار سینوسی قیمت‌های جهانی، چشم‌انداز مبهم برای نوردکاران
بازار جهانی فولاد نیز در حال تجربه رفتاری سینوسی و ناپایدار است. از چین تا ترکیه، قیمت شمش و ورق در بازه‌ای محدود نوسان کرده و هیچ روند مشخصی برای سه‌ماهه پاییز ترسیم نشده است. داده‌های جهانی نشان می‌دهد قیمت سنگ‌آهن مدتی روی مرز ۹۵ دلار در هر تن ثابت مانده و بهای شمش فولاد در محدوده ۴۹۰ تا ۵۱۰ دلار نوسان دارد.
برای نوردکاران ایرانی، این وضعیت جهانی چند پیام دارد: نخست آنکه مسیر صادرات همچنان مبهم است و تخفیف‌های اخیر در بازارهای منطقه‌ای باعث کاهش انگیزه ارسال محصول شده؛ دوم آنکه در صورت تثبیت قیمت‌های بین‌المللی، دست نوردکاران در تعیین نرخ داخلی هم بسته‌تر می‌شود. این رفتار سینوسی بازار جهانی در کنار محدودیت‌های داخلی انرژی، باعث شده بسیاری از کارخانه‌ها با ظرفیت کمتر کار کنند تا از زیان احتمالی در صورت کاهش قیمت‌ها جلوگیری شود.
در نتیجه، رابطه میان قیمت‌های جهانی و داخلی در این دوره بیش از همیشه شکننده و غیرقابل پیش‌بینی است. نوردکاران چشم‌انتظار روشن شدن مسیر دلار و تعیین تکلیف تعرفه‌های داخلی هستند تا بتوانند برنامه تولید و صادرات خود را اصلاح کنند.
توقف خرید انبوه فولاد؛ استراتژی صبر در بازار
در فضای کنونی، از عمده‌فروشان تا پیمانکاران پروژه‌های بزرگ عمرانی، تصمیم واحدی گرفته‌اند: صبر و مشاهده. آن‌ها بر این باورند که میلگرد به نقطه‌ای حساس از چرخه قیمتی رسیده است. بازه فعلی (۳۶ تا ۳۹ هزار تومان) نه پایین است تا فرصت خرید جذاب باشد، نه بالاست تا انگیزه فروش ایجاد کند. همین محدوده، بازار را در تعادل نسبی نگه داشته است.
گزارش‌های روزانه از کارخانه‌های ذوبآهن اصفهان و میانه نشان می‌دهد که نرخ میلگرد در سایزهای مختلف تغییر محسوسی نکرده است. به طور نمونه، میلگرد سایز ۱۲ کارخانه ذوبآهن اصفهان با قیمت ۴۱،۸۴۰ تومان عرضه می‌شود و در میانه حدود ۳۸،۹۱۰ تومان است. اختلاف قیمتی میان دو کارخانه بیشتر ناشی از شرایط منطقه‌ای و هزینه حمل است تا عامل بنیادی در بازار.
در چنین مرحله‌ای، بسیاری از خریداران ترجیح داده‌اند نقدینگی خود را حفظ کنند تا در صورت وقوع جهش یا اصلاح شدید، از فرصت خرید با قیمت مناسب بهره‌مند شوند. این رفتار جمعی، گاهی به شکل رکود ظاهری بروز می‌کند، اما در واقع مرحله‌ای از بازار هوشمند و آرام قبل از تصمیم بزرگ است؛ همان وضعیتی که اکنون بازار فولاد ایران در آن قرار دارد.
پیش‌بینی کارشناسان؛ تثبیت یا جهش قیمتی؟
کارشناسان بازار فولاد در تحلیل امروز خود نسبت به آینده دیدگاه دوگانه دارند. گروهی معتقدند که تثبیت فعلی قیمت‌ها، مقدمه‌ای برای جهش محدود تا سطح ۴۰ هزار تومان در هفته‌های آینده خواهد بود؛ خاصه اگر نرخ دلار از کانال فعلی عبور کند یا قیمت جهانی شمش روند افزایشی بیابد. در مقابل، برخی دیگر هشدار می‌دهند که در صورت کاهش معاملات و استمرار رکود مسکن، ممکن است بازار وارد مرحله اصلاح قیمتی تا سطح ۳۶ هزار تومان شود. آنچه در میان تمام تحلیل‌ها مشترک است، تأکید بر اهمیت تصمیم ارزی دولت و سیاست‌های انرژی در آینده صنعت فولاد است. با شروع فصل سرد و افزایش فشار مصرف برق و گاز بر واحدهای تولیدی، برخی خطوط تولید ممکن است موقتاً ظرفیت خود را کاهش دهند؛ همین موضوع می‌تواند عرضه را محدود کرده و از کاهش بیشتر قیمت جلوگیری کند.
در مجموع، بورس کالا، بازار آزاد و حتی رفتار فروشندگان خرد همگی نشان می‌دهند که فعلاً میل به حفظ وضعیت فعلی وجود دارد. اگر تحولات سیاسی یا ارزی مسیر متفاوتی را رقم بزند، احتمال تغییر سریع قیمت‌ها بالاست. اما تا آن لحظه، بازار فولاد در حالت «نفس‌گیری» به سر می‌برد؛ تعادلی شکننده میان انتظار، احتیاط و پیش‌بینی‌های ضدونقیض.
بازار میلگرد این روزها در نقطه حساسی ایستاده است؛ نقطه‌ای که خریداران و فروشندگان فقط به یک سیگنال قوی نیاز دارند تا جهت حرکت را مشخص کنند. تثبیت دلار، افت تقاضا در بورس کالا، سردرگمی قیمت‌های جهانی و فشارهای انرژی، چهار ضلع اصلی این معادله‌اند. اگر یکی از این اضلاع شکسته شود، چرخ قیمت‌ها حرکت تازه‌ای آغاز خواهد کرد.
اما واقعیت امروز بازار فولاد ایران این است: آرامش ظاهری در دل تنش پنهان. نرخ‌ها آرام‌اند، نوسانات محدود، و معاملات کم‌رمق. اما پشت این سکون، انرژی جهش یا اصلاح بزرگی جمع شده؛ همان‌طور که بسیاری از کارشناسان هشدار داده‌اند، این دوره تثبیت احتمالاً پیش‌درآمد حرکت جدیدی در بازار است.
