نگاهی به آمارهای تولید فولاد ایران در 7 ماه اول سال 1403

 به گزارش آهن آنلاین - فولاد ایران در تنگنای برق و واردات؛ تولید کاهش یافت، نگرانی‌ها افزایش یافت. محدودیت‌های فزاینده برق و چالش‌های واردات، صنعت فولاد کشور را با افت شدید تولید مواجه کرده است. کاهش تولید شمش فولادی، میلگرد، نبشی و ناودانی، زنگ خطری برای این صنعت حیاتی به صدا درآورده است.

محدودیت‌های فزاینده برق در سال ۱۴۰۳، ضربه سنگینی بر پیکره صنعت فولاد کشور وارد کرده است. براساس آمار منتشر شده از سوی انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران، تولید فولاد میانی کشور در ۷ ماهه نخست سال، حدود یک میلیون تن کاهش یافته است. این کاهش قابل توجه که عمدتاً در بخش تولید شمش فولادی رخ داده، به معنای از دست رفتن بیش از ۴۵۰ میلیون دلار ارزش افزوده برای اقتصاد کشور است. در این گزارش، به بررسی دقیق دلایل این کاهش تولید و پیامدهای آن برای اقتصاد کشور می‌پردازیم.

تأثیر مستقیم محدودیت‌ های برق بر تولید فولاد

کاهش تقریبی یک میلیون تنی تولید فولاد میانی در هفت ماهه اول سال نشان‌دهنده تأثیر مستقیم و شدید محدودیت‌های برق بر این صنعت است. بیشترین کاهش در تولید شمش فولادی بوده که نشان‌دهنده آسیب‌پذیری مراحل اولیه تولید در برابر کمبود برق است.

باتوجه‌به اینکه بخش عمده کاهش تولید در شمش فولادی رخ داده است، می‌توان نتیجه گرفت که واحدهای کوچک و متوسط که عمدتاً در تولید شمش فعالیت می‌کنند، بیشترین ضربه را از این محدودیت‌ها خورده‌اند.

افزایش تولید آهن اسفنجی در مقابل کاهش تولید فولاد میانی نشان‌دهنده عدم تعادل در زنجیره تولید است. این می‌تواند به‌دلیل عدم هماهنگی بین تولیدکنندگان مختلف یا کمبود سایر مواد اولیه باشد. افزایش واردات ورق سرد درحالی‌که ظرفیت تولید داخلی خالی مانده است، نشان‌دهنده چالش‌های جدی در رقابت‌پذیری تولیدکنندگان داخلی است.

کاهش تولید گندله سنگ آهن و افزایش صادرات آن، زنگ خطری برای تولیدکنندگان آهن اسفنجی است. رشد تولید در ورق گرم نشان می‌دهد که با کنترل هدفمند واردات می‌توان به افزایش تولید داخلی دست یافت.

 کاهش تولید به‌معنای از دست رفتن ارزش افزوده قابل‌توجهی برای اقتصاد کشور است، این موضوع می‌تواند بر سایر صنایع وابسته به این محصول مانند ساختمان، خودرو و صنایع فلزی تأثیر منفی بگذارد. کاهش تولید می‌تواند به کاهش صادرات فولاد و در نتیجه کاهش درآمدهای ارزی کشور منجر شود، کاهش عرضه فولاد در بازار داخلی می‌تواند به افزایش قیمت این محصول و در نتیجه افزایش هزینه‌های تولید برای سایر صنایع منجر شود.