تحلیل هفتگی بازار آهن آلات؛ 4 تا 8 مردادماه 1404
- نوسان در بازار میلگرد؛ کاهش در ذوب آهن، افزایش در نیشابور و ابهر
- کاهش قیمت منظم در ذوب‌آهن اصفهان؛ میلگرد در مسیر نزولی
- تیرآهن؛ درخشش ذوب آهن در برابر افت فایکو
- نگاهی به بازار جهانی؛ نوسان فولاد در سایه افت هفتگی
- سیگنال‌های متضاد در بازار فولاد
- عملکرد تولیدکنندگان در بورس کالا؛ فروش زیر ۵۰ درصد در سه بازار کلیدی
- سقوط نرخ فروش در بازار میلگرد؛ فقط ۱۸ درصد فروش رفت
- تیرآهن؛ یکه‌تازی ذوب‌آهن اصفهان در بازار نیمه جان
- بازار ورق؛ فولاد مبارکه در صدر، اما با فروش محدود
- سیطره اصفهان بر بازارهای اصلی فولاد
- اخبار مهم بازار، ویژه ۸ مرداد ۱۴۰۴
- بحران خاموش در زیرساخت‌های آبرسانی؛ تهدیدی پنهان برای صنایع
به‌گزارش آهن آنلاین؛ با پایان تیرماه و با ورود به هفته اول مردادماه سال 1404، بازار آهن آلات ایران همچنان با فضای دوگانه‌ای از انتظارات تورمی و رکود تقاضا مواجه است. نوسانات نرخ ارز، تحولات بازار جهانی فولاد و سیگنال‌های متفاوت از سوی سیاست‌گذاران داخلی باعث شده‌اند روند قیمتی محصولات فولادی در بازار داخل، به‌خصوص میلگرد و تیرآهن، با ناپایداری بیشتری همراه باشد.
در چنین شرایطی، نگاه به رفتار قیمتی تولیدکنندگان بزرگ فولاد کشور در معاملات بورس کالا می‌تواند تصویری شفاف‌تر از وضعیت واقعی بازار ارائه دهد؛ چرا که بورس کالا همچنان مرجع رسمی کشف قیمت و تعیین مسیر بازار در کوتاه‌مدت محسوب می‌شود.
در گزارش پیش‌رو، به‌بررسی مسیر قیمت میلگرد و تیرآهن در روز چهارشنبه 8 مردادماه و مسیر قیمتی یک هفته اخیر پرداخته‌ایم. این گزارش با تمرکز بر تغییرات نرخ محصولات تولیدی شرکت‌هایی مانند ذوب‌آهن اصفهان، آریان فولاد، فایکو، نیشابور و ابهر، تلاش دارد تا تصویری دقیق از فضای عمومی معاملات فولادی در بورس کالا ارائه کند.
نوسان در بازار میلگرد؛ کاهش در ذوب آهن، افزایش در نیشابور و ابهر
در بازار میلگرد، در چهارشنبه 8 مردادماه وضعیت عمومی به‌صورت پایاپای ارزیابی شد، به‌گونه‌ای که ۴ شرکت کاهش قیمت را در محصولات خود اعمال کردند، در حالی‌که ۷ شرکت دیگر نرخ‌های خود را افزایش دادند و از سوی دیگ 14 شرکت تولیدی بودند که نوسان قیمتی نداشتند.
در میان شرکت‌هایی که عقب‌نشینی قیمتی داشتند، کارخانه آریان فولاد بیشترین افت را ثبت کرد. میلگردهای این شرکت در سایزهای ۱۴ تا ۲۵ با کاهش ۶.۱ درصدی همراه شدند. این تغییر قیمتی، نشانه‌ای از تلاش شرکت برای تحریک تقاضا در بازار کم‌رمق فعلی بود.
از سوی دیگر، شرکت‌های نیشابور و ابهر مسیر صعودی قیمت را برگزیدند و در برخی از سایزها، رشد ۱.۷ درصدی را به ثبت رساندند. این رفتار قیمتی احتمالاً در پاسخ به ثبات نسبی نرخ ارز و همچنین محدودیت مقطعی در عرضه برخی سایزها رخ داده است.
کاهش قیمت منظم در ذوب‌آهن اصفهان؛ میلگرد در مسیر نزولی
شرکت ذوب‌آهن اصفهان که همواره یکی از تأثیرگذارترین بازیگران بازار میلگرد است، در هفته منتهی به ۳ مردادماه به‌طور کامل با روند نزولی قیمت‌ها همراه شد. قیمت میلگرد سایز ۱۸ این شرکت در آغاز هفته (4 مردادماه) با نرخ ۳۳,۸۱۸ تومان تعیین شد. پس از ثبات در روزهای ابتدایی هفته، از دوشنبه (6 مردادماه) کاهش قیمت‌ها آغاز شد و در پایان هفته (چهارشنبه 8 مرداد) به ۳۱,۶۳۶ تومان رسید. این افت نزدیک به ۶.۵ درصدی در کمتر از پنج روز، از فضای محافظه‌کارانه ذوب‌آهن در برابر تقاضای ضعیف حکایت دارد.
تیرآهن؛ درخشش ذوب آهن در برابر افت فایکو
برخلاف مسیر نزولی میلگرد، بازار تیرآهن در روز چهارشنبه 8 مردادماه شاهد افزایش قیمت‌ها بود؛ به‌ویژه در محصولات شرکت ذوب‌آهن. این شرکت با ثبت رشد قیمت در بیشتر سایزها، فضای متفاوتی را نسبت به بازار میلگرد تجربه کرد. تیرآهن ۳۰ ذوب‌آهن با رشد ۴.۹ درصدی، بیشترین افزایش را در میان تمامی محصولات فولادی عرضه‌شده به ثبت رساند. این در حالی است که در سایزهای دیگر نیز رشدهای خفیف‌تری مشاهده شد.در سوی دیگر، شرکت فایکو با افت ۰.۸ درصدی قیمت تیرآهن مواجه شد. مسیر قیمتی محصولات این شرکت در روزهای سه‌شنبه و چهارشنبه (7 و 8 مردادماه)، بیانگر نوسان خفیف و عدم وجود روند قوی صعودی یا نزولی بود؛ موضوعی که احتمالاً ناشی از ثبات تقاضا در بازار منطقه‌ای هدف این شرکت است.
نگاهی به بازار جهانی؛ نوسان فولاد در سایه افت هفتگی
بررسی شاخص‌های جهانی نیز نشان می‌دهد که قیمت جهانی فولاد در روز چهارشنبه 8 مردادماه به ۸۶۸ دلار رسیده است. این نرخ در مقایسه با یک هفته گذشته، بازدهی منفی ۲ درصدی را ثبت کرده؛ اما در بازه ماهانه، همچنان با رشد ۱۳ درصدی همراه است. این نوسانات در بازار جهانی، اگرچه به‌طور مستقیم در قیمت‌های داخلی منعکس نمی‌شود، اما بر انتظارات بازیگران بازار به‌ویژه در بخش صادرات تأثیرگذار است.
سیگنال‌های متضاد در بازار فولاد
بازار آهن‌آلات ایران در پایان تیر و هفته نخست قیمت‌گذاری در مردادماه با سیگنال‌های متضادی همراه بوده است. از یک‌سو، افت قیمت در بازار میلگرد و به‌ویژه عقب‌نشینی شرکت‌هایی مانند ذوب‌آهن و آریان فولاد، نشانه‌ای از ضعف تقاضا و احتیاط خریداران است. از سوی دیگر، رشد قیمتی تیرآهن به‌ویژه در شرکت‌های بزرگ، بیانگر مقاومت در برابر ریزش و وجود انتظارات تورمی در برخی گروه‌هاست. در این میان، بورس کالا همچنان بستر اصلی کشف قیمت و رقابت میان عرضه‌کنندگان فولادی محسوب می‌شود؛ جایی که رفتار هر شرکت، می‌تواند سیگنال مهمی برای فعالان بازار در هفته دوم مردادماه باشد.
عملکرد تولیدکنندگان در بورس کالا؛ فروش زیر ۵۰ درصد در سه بازار کلیدی
اگرچه بورس کالا همچنان نقش تعیین‌کننده‌ای در قیمت‌گذاری رسمی محصولات فولادی دارد، اما بررسی معاملات هفته منتهی به ۳ مرداد ۱۴۰۴ نشان می‌دهد که اغلب تولیدکنندگان در سه بازار میلگرد، تیرآهن و ورق با فروش ضعیف و زیر ۵۰ درصد مواجه بوده‌اند. این موضوع می‌تواند نشانه‌ای از کاهش قدرت خرید، نبود تقاضای مؤثر یا عدم تطابق قیمت‌های پیشنهادی با ظرفیت مصرف بازار باشد.
سقوط نرخ فروش در بازار میلگرد؛ فقط ۱۸ درصد فروش رفت
بازار میلگرد در هفته گذشته با عرضه سنگین اما فروش بسیار ضعیف همراه شد. بر اساس داده‌های معاملات بورس کالا، تولیدکنندگان در این هفته مجموعاً ۱۸۹ هزار و ۲۵۰ تن میلگرد به تالار عرضه آوردند، اما تنها ۳۵ هزار و ۲۶۸ تن از این مقدار به فروش رسید.
به‌عبارتی، فقط ۱۸ درصد از کل عرضه میلگرد معامله شد؛ آماری که می‌تواند زنگ خطری برای فعالان این بازار باشد. این در حالی است که تقاضای ثبت‌شده نیز تنها ۵۰ هزار تن بوده، که آن هم در برابر حجم عرضه بسیار ناچیز است.کارشناسان دلیل اصلی این عقب‌نشینی تقاضا را ابهام در سیاست‌گذاری اقتصادی، بی‌ثباتی بازار ارز، رکود ساخت‌وساز و نبود چشم‌انداز روشن از متغیرهای کلان ارزیابی می‌کنند.
تیرآهن؛ یکه‌تازی ذوب‌آهن اصفهان در بازار نیمه جان
بازار تیرآهن شرایط متفاوت‌تری را تجربه کرد؛ بازاری که به‌نوعی در انحصار ذوب‌آهن اصفهان قرار گرفته است. طی این هفته، مجموعاً ۴۲ هزار و ۳۸۷ تن تیرآهن از سوی ۷ شرکت در بورس کالا عرضه شد که از این میان، شرکت ذوب آهن اصفهان به‌تنهایی ۴۷ درصد از عرضه‌ها را به خود اختصاص داد.
نکته قابل‌توجه اینجاست که ذوب‌آهن توانست ۱۰۰ درصد از عرضه خود را به فروش برساند و با ثبت ۸۰۳ میلیارد تومان ارزش معامله، به‌تنهایی نبض بازار تیرآهن را در اختیار بگیرد. سایر شرکت‌ها در این بازار صرفاً نظاره‌گر بودند و سهمی در بازارگیری نداشتند.
بازار ورق؛ فولاد مبارکه در صدر، اما با فروش محدود
در بازار ورق نیز همچون تیرآهن، شرکت‌های اصفهانی دست بالا را داشتند. از مجموع ۱۵۳ هزار و ۶۵۷ تن ورق عرضه‌شده توسط ۱۶ شرکت تولیدی، تنها ۳۳ درصد از محصولات موفق به جذب تقاضا شدند.
در این میان، فولاد مبارکه اصفهان با در اختیار داشتن ۴۳ درصد از کل عرضه‌های هفتگی بازار ورق، نقش کلیدی ایفا کرد. این شرکت موفق شد ۲۷ هزار و ۱۵۰ تن ورق در گریدهای سرد و گالوانیزه را به فروش برساند و از محل این فروش، درآمدی معادل ۱,۲۹۰ میلیارد تومان شناسایی کند.
سیطره اصفهان بر بازارهای اصلی فولاد
بررسی داده‌های فروش هفته گذشته نشان می‌دهد که شرکت‌های اصفهانی در سه بازار کلیدی فولاد ایران – میلگرد، تیرآهن و ورق قدرت نمایی کرده‌اند. در حالی‌که بیشتر شرکت‌ها با ضعف شدید در فروش مواجه بودند، ذوب‌آهن اصفهان و فولاد مبارکه توانستند در بازارهای تیرآهن و انواع ورق، سهم فروش و ارزش معاملاتی بالایی را از آن خود کنند. با این حال، آمار کلی فروش زیر ۵۰ درصدی در هر سه بازار، هشداری مهم برای سیاست‌گذاران و فعالان زنجیره تأمین فولاد است؛ چراکه بدون تحریک تقاضا و کاهش عدم قطعیت‌های اقتصادی، بازار داخلی نمی‌تواند پذیرای عرضه‌های سنگین و رقابتی باشد.
اخبار مهم بازار، ویژه ۸ مرداد ۱۴۰۴
در آخرین معاملات بازارهای آسیایی، قیمت بیلت فولادی چین با رشد ۸ دلاری نسبت به هفته گذشته به ۴۳۹ دلار در هر تن (با مالیات بر ارزش افزوده) رسیده است. این رشد قیمتی در شرایطی رخ داده که دولت چین با هدف تحریک تقاضا، مداخلات حمایتی در بازار فولاد را تقویت کرده و همین امر موجب بهبود انتظارات در بازار شده است. از سوی دیگر، قیمت آتی میلگرد در بورس شانگهای نیز طی هفته گذشته ۱۴ دلار افزایش یافته و به ۴۶۶ دلار رسیده که سیگنالی مهم از چرخش مثبت در فضای معاملات آتی فولاد در منطقه شرق آسیا تلقی می‌شود. این تحولات می‌توانند در میان‌مدت بر انتظارات تولیدکنندگان داخلی ایران نیز اثرگذار باشند؛ به‌ویژه برای بازار صادراتی بیلت و میلگرد در بنادر جنوب کشور.
بحران خاموش در زیرساخت‌های آبرسانی؛ تهدیدی پنهان برای صنایع
در میان هشدارهای پرتکرار درباره بحران آب در ایران، کمتر به پرت بالای آب در شبکه‌های آبرسانی شهری پرداخته می‌شود. بر اساس گزارش‌های رسمی، میزان هدررفت آب تصفیه‌شده شهری در ایران چند برابر استاندارد جهانی است و دلیل اصلی آن را می‌توان در فرسودگی لوله‌ها و ناکارآمدی ساختار توزیع جست‌وجو کرد.
این در حالی است که تنها بخشی از سرمایه‌گذاری‌های متمرکز بر مدیریت مصرف در صنایع، اگر به نوسازی شبکه شهری اختصاص یابد، می‌تواند بازده مالی و زیست‌محیطی بسیار بالاتری ایجاد کند. در حالی‌که صنایع بزرگی مانند فولاد، به‌طور مستقیم از کمبود منابع آبی آسیب می‌بینند، بخش معدن نیز به‌صورت غیرمستقیم با افت تقاضای ناشی از محدودیت تولید در صنایع مادر آسیب‌پذیر می‌شود. به بیان دیگر، آب تصفیه‌شده‌ای که هیچ‌گاه به مصرف‌کننده نهایی نمی‌رسد، نه‌تنها سرمایه را هدر می‌دهد بلکه روند توسعه صنایع بزرگ را هم تهدید می‌کند.
