اروپا در تله مازاد تولید فولاد؛ بازار آمریکا بسته و انبارها مملو از ورق
به گزارش آهن آنلاین؛ درحالیکه صنعت فولاد اروپا همچنان تحت فشار تعرفه‌های سنگین صادراتی به آمریکا و ورود گسترده فولاد ارزان‌قیمت از چین قرار دارد، تازه‌ترین تحولات نشان می‌دهد چشم‌انداز بهبود این صنعت تیره‌تر از گذشته شده است. تعرفه ۵۰درصدی بر واردات فولاد به آمریکا که در دوران ریاست‌جمهوری ترامپ وضع شد، نه‌تنها همچنان پابرجاست، بلکه حتی در مذاکرات جدید تجاری میان اتحادیه اروپا و ایالات متحده نیز خبری از لغو یا کاهش آن نیست؛ موضوعی که از دید بسیاری از تحلیلگران، یک شکست بزرگ برای لابی‌های صنعتی اروپا تلقی می‌شود.
انجمن تولیدکنندگان فولاد اروپا هشدار داده است که با تداوم این روند، اروپا درحال از دست دادن بازارهای صادراتی اصلی خود است و مازاد تولیدی که دیگر آمریکایی‌ها آن را جذب نمی‌کنند، اکنون در انبارها انباشته شده و فشار مضاعفی بر قیمت‌ها و حاشیه سود کارخانه‌ها وارد کرده است. همزمان، هزینه‌های بالای انرژی، مقررات سخت‌گیرانه زیست‌محیطی، و ورود بی‌رویه فولاد یارانه‌ای از شرق آسیا، ترکیبی از تهدیدات ساختاری را شکل داده‌اند که بقای بسیاری از واحدهای فولادی در اروپا را زیر سؤال برده است.
نشانه های بازگشت تقاضا، اما همچنان در سطح حداقلی
باوجود این چالش‌ها، گزارش‌های اخیر از بازار ورق نورد گرم اروپا حاکی از علائمی اولیه از ثبات نسبی است. قیمت ورق سیاه HRC در شمال اروپا به ۵۳۰ یورو در هرتن کاهش یافته که پایین‌ترین سطح چندماهه اخیر محسوب می‌شود. هرچند تولیدکنندگان اذعان دارند که قیمت‌ها به کف خود رسیده‌اند، اما استفاده پایین از ظرفیت تولید و ضعف عمومی تقاضا همچنان ادامه دارد. بااین‌حال، برخی گزارش‌ها از بهبود تدریجی سفارش‌ها برای سه‌ماهه پایانی ۲۰۲۵ و آغاز مذاکرات برای قراردادهای سال ۲۰۲۶ خبر می‌دهند.
اجرای قریب‌الوقوع مکانیزم تنظیم کربن فرامرزی CBAM در ژانویه ۲۰۲۶ نیز یکی از مهم‌ترین عوامل تحریک تقاضاست، چراکه خریداران اروپایی تلاش دارند قبل از آغاز دوره جدید گزارش‌دهی، ذخیره‌سازی خود را تکمیل کنند. تحلیلگران انتظار دارند این روند منجر به شکل‌گیری موجی از خرید در سپتامبر شود و قیمت‌ها تا پایان سال به حدود ۶۱۰ تا ۶۲۰ یورو در هر تن افزایش یابد.
بازار قراضه در سایه رکود و ظرفیت‌های خالی
درچنین فضایی، بازار قراضه فولاد نیز از رکود صنعت مادر بی‌نصیب نمانده است. براساس گزارش انجمن جهانی بازیافت، علی‌رغم محدودیت در عرضه، بازار اروپا با پتانسیل ناچیز برای افزایش قیمت قراضه مواجه است. واحدهای خردکن در بریتانیا تنها با ۶۰ درصد ظرفیت فعالیت می‌کنند و این رقم بازتابی از کاهش تقاضا در سراسر زنجیره تأمین فولاد است. در ترکیه، کاهش نرخ برابری دلار به یورو به فشار مضاعف بر قیمت‌های صادراتی منجر شده و امید به بهبود بازار قراضه را کاهش داده است.
در آسیا نیز فولادسازان کره‌جنوبی و تایوان به‌دلیل رقابت با صادرات ارزان‌قیمت چین، ناگزیر به کاهش تولید شده‌اند که در نهایت قیمت قراضه در منطقه را نیز پایین آورده است. این روند نزولی درحالی ادامه دارد که پروژه‌هایی مانند بازیافت کشتی‌ها در امارات در حال گسترش است، اما توان پوشش تقاضای کلی بازار را ندارد.
سقوط تولید جهانی آهن خام و افت تولید ترکیه
مطابق با داده‌های انجمن جهانی فولاد، تولید جهانی آهن خام در ژوئن ۲۰۲۵ نسبت به سال گذشته ۳.۵ درصد کاهش یافته و به ۱۱۵.۳ میلیون تن رسیده است. بیشترین افت مربوط به تولید به روش کوره بلند است که نسبت به سال گذشته ۳.۷ درصد کاهش داشته، درحالیکه تولید به روش احیای مستقیم اندکی رشد نشان داده است.
در ترکیه، که در سال گذشته رشد قابل‌توجهی را در صنعت فولاد تجربه کرده بود، تولید بار دیگر در مسیر نزولی قرار گرفته است. تولید فولاد در ژوئن ۲۰۲۵ نسبت به ماه قبل ۸.۳ درصد و نسبت به سال قبل ۳.۱ درصد افت کرده و به ۲.۸۹ میلیون تن رسیده که کمترین میزان از آوریل ۲۰۲۳ است. چدن خام نیز با افتی ۱۵.۴ درصدی نسبت به سال گذشته مواجه شده و به ۶۹۸ هزار تن کاهش یافته است.
عوامل اصلی این افت، شامل نوسانات تقاضا، کاهش صادرات به اروپا، فشار قیمت‌ها و رقابت سنگین با چین و سایر صادرکنندگان آسیایی هستند. بااین‌حال، انتظار می‌رود حمایت‌های دولتی و تداوم پروژه‌های زیربنایی در ترکیه به تدریج مسیر احیای تولید را در نیمه دوم سال هموار سازند، هرچند پیش‌بینی انجمن جهانی فولاد از کاهش ۱.۷ درصدی تقاضای فولاد در ترکیه در سال ۲۰۲۵ نسبت به سال قبل، همچنان نگران‌کننده است.
صنعت جهانی فولاد در سال ۲۰۲۵ با شرایط متناقضی روبه‌رو است؛ از یک‌سو رکود عمومی در تولید آهن خام، تضعیف بازار قراضه و بحران فولاد اروپا را داریم، و ازسوی‌دیگر نشانه‌هایی از بازگشت نسبی تقاضا، ذخیره‌سازی برای CBAM، و حمایت‌های زیرساختی در کشورهایی چون ترکیه دیده می‌شود.
اروپا همچنان اصلی‌ترین نقطه آسیب‌پذیر زنجیره جهانی فولاد است، اما با تغییر تدریجی سیاست‌های تجاری، احتمالا در نیمه دوم سال شاهد تلاش‌هایی برای احیای توازن در بازار خواهیم بود. تا آن زمان، حفظ حاشیه سود و تنظیم دقیق ظرفیت تولید، مهم‌ترین ابزارهای بقا برای تولیدکنندگان در سراسر جهان خواهند بود.
