قیمت دلار کاهش یافت؛ اما آهن آلات همچنان گران می‌شود

به گزارش آهن‌آنلاین؛ با شروع فصل سرما و افزایش مصرف گاز، صنعت فولاد با محدودیت‌های شدید انرژی مواجه شده است. دولت با هدف کاهش مصرف مازوت، برنامه خاموشی‌های منظم را به جای سوخت‌های جایگزین در نظر گرفته که بر فعالیت کارخانه‌های تولید کننده فولاد اثرات قابل‌توجهی خواهد گذاشت. سخنگوی دولت اخیراً اعلام کرده است که برای جلوگیری از استفاده از مازوت در نیروگاه‌های اراک، کرج و اصفهان، خاموشی‌های سراسری روزانه اعمال خواهد شد. این وضعیت نه‌تنها بر تأمین انرژی کارخانه‌ها تأثیر می‌گذارد بلکه هزینه‌های تولید را نیز افزایش می‌دهد.

بازار ورق پوشش‌دار باثبات باقی ماند!

در همین راستا می‌توان اشاره داشت بازار میلگرد روند صعودی چند روز گذشته خود را متوقف ساخته و سمت و سوی ثابت و بعضا منفی را به خود گرفته است. قیمت میلگرد در برخی از مبادی فروش همچون میلگرد میانه، میلگرد نیشابور، میلگرد امیرکبیر و میلگرد پردیس با کاهش 0.3 الی1.5 درصدی همراه بوده که بیشترین کاهش قیمت را میلگرد نیشابور در سایزهای 14 الی 17 تحویل درب کارخانه به ثمر رسانده که قیمت هر کیلوگرم این محصول در سایزهای مطرح شده به 27 هزار و 90 تومان رسیده است.

 میلگرد میانه نیز با کاهش 0.7 درصدی در تمامی سایزها به قیمت 26 هزا رو 820 تومان در سایزهای 14 الی 32 رسیده است.در بازار ورق سرد پوشش‌دار، همچون ورق روغنی و ورق گالوانیزه شرایطی با ثبات را طی کرده است. قیمت هرکیلوگرم ورق گالوانیزه شهریار تبریز در ضخامت 2 و عرض 1250 میلی‌متری به قیمت 54 هزار و 270 تومان ثابت مانده است. 

محدودیت‌های برقی و گازی: تهدیدی برای استمرار تولید

در شرایطی که صنعت فولاد به شدت به برق و گاز وابسته است، اعمال محدودیت‌های جدید باعث کاهش تولید می‌شود و حتی احتمال تعطیلی برخی واحدهای تولیدی وجود دارد. بیشتر ماشین‌آلات و تجهیزات فولادی از برق استفاده می‌کنند و قطعی برق می‌تواند پیامدهایی همچون، افزایش هزینه‌های تولید، به این دلیل که کارخانه‌ها مجبور به استفاده از روش‌های پرهزینه برای جبران کمبود انرژی می‌شوند؛ ازجنبه‌ای دیگر کاهش زمان تحویل کالا به دلیل کاهش تولید و محدود شدن رقابت که نوسانات قیمتی در بازار آهن را به همراه خواهد داشت.

افت قیمت دلار؛ دو رویه متضاد برای قیمت فولاد

همزمان با کاهش نرخ دلار در روزهای اخیر، برخی محصولات فولادی نیز شاهد کاهش قیمت بودند. دلار که پیش‌تر در کانال ۷۰ هزار تومان ثابت مانده بود، اخیراً به کانال ۶۷ هزار تومان کاهش یافته و با این روند، انتظار می‌رود حباب منفی در قیمت‌های فولاد و آهن‌آلات از بین برود. اما در مقابل، محدودیت‌های انرژی و افزایش هزینه‌های تولید، مانع از کاهش بیشتر قیمت‌ها شده و باعث نگرانی فعالان بازار فولاد شده است. این شرایط دوگانه، پیش‌بینی روند آتی بازار را پیچیده کرده و خریداران را در تصمیم‌گیری دچار تردید کرده است.

افزایش تقاضا برای مواد اولیه و تشدید کمبودها

همزمان با افزایش محدودیت‌ها در تأمین انرژی، کارخانه‌های فولادسازی به دلیل نگرانی از تداوم قطعی‌ها، در حال افزایش ذخایر مواد اولیه خود هستند. با آغاز محدودیت‌های گاز و برق، تقاضا برای محصولاتی نظیر آهن اسفنجی و شمش فولادی افزایش یافته است. این افزایش تقاضا در شرایط محدودیت عرضه، باعث شده تا قیمت این مواد به طور محسوسی بالا رود. برای مثال، متوسط قیمت هر کیلوگرم آهن اسفنجی به ۱۵ هزار تومان و شمش فولادی به ۲۴ هزار و ۵۰۰ تومان رسیده است.

اثرات افزایش قیمت‌ها بر صنایع پایین‌دستی و مصرف‌کنندگان نهایی

افزایش قیمت مواد اولیه در صنعت فولاد، به صنایع پایین‌دستی و مصرف‌کنندگان نیز انتقال خواهد یافت. صنایع وابسته به فولاد با افزایش هزینه‌های تولید مواجه می‌شوند و در نهایت، این افزایش هزینه‌ها ممکن است به رشد قیمت محصولات نهایی منجر شود. این موضوع در نهایت قدرت خرید مصرف‌کنندگان را کاهش داده و رکود بازار را تشدید خواهد کرد.

محدودیت‌های انرژی و زیان‌های انباشته

به گفته یعقوبی، عضو انجمن صنایع فولاد، محدودیت‌های انرژی طی سه سال و نیم گذشته سبب شده که ارزش تولید از دست رفته در صنایع فولادی به حدود ۳۱۰ هزار میلیارد تومان برسد. او تأکید می‌کند که در سال‌های گذشته محدودیت‌های گاز معمولاً از اواسط آذر آغاز می‌شد، اما امسال این محدودیت‌ها از نیمه مهر آغاز شده و در برخی واحدها حتی تا ۵۰ درصد کاهش دسترسی به گاز اعمال شده است. با این حال، هنوز ابلاغیه‌ای رسمی برای محدودیت‌های برق در واحدهای فولادی صادر نشده، اما نگرانی‌ها از قطعی احتمالی برق همچنان ادامه دارد.

چشم‌انداز صنعت فولاد در سایه محدودیت‌های انرژی

در شرایط کنونی، صنایع فولادی با مجموعه‌ای از چالش‌های پیچیده دست‌و‌پنجه نرم می‌کنند. از یک سو، کاهش نرخ دلار می‌تواند به کاهش قیمت آهن آلات کمک کند، اما از سوی دیگر، محدودیت‌های انرژی و افزایش قیمت مواد اولیه فشار زیادی بر این صنعت وارد می‌کند. در چنین شرایطی، ثبات و توسعه صنعت فولاد نیازمند برنامه‌ریزی‌های استراتژیک و حمایت‌های جدی از سوی دولت است تا هم تولیدکنندگان و هم مصرف‌کنندگان بتوانند در این بازار ناپایدار دوام بیاورند.