
کاهش 612 میلیون دلاری صادرات فولاد در هفت ماهه 1403
به گزارش آهن آنلاین- آمارهای منتشر شده از سوی انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران نشان از کاهش قابل توجه ارزش صادرات زنجیره فولاد کشور در هفت ماهه اول سال دارد. این کاهش، عمدتاً به دلیل افت شدید در صادرات اسلب و آهن اسفنجی بوده است. در مقابل، حجم صادرات مقاطع طویل فولادی با رشد قابل توجهی همراه بوده است، اما این رشد نتوانسته کاهش ارزش کل صادرات را جبران کند.
کاهش چشمگیر ارزش صادرات اسلب
افت 47 درصدی ارزش صادرات اسلب، نشاندهنده کاهش تقاضا برای این محصول در بازارهای جهانی یا کاهش قیمت آن است، این موضوع میتواند به دلیل افزایش تولید اسلب در کشورهای رقیب یا کاهش فعالیت صنایع پاییندست در کشورهای مقصد باشد.
ادامه روند کاهشی صادرات آهن اسفنجی
کاهش 17 درصدی صادرات آهن اسفنجی نشان میدهد که این محصول نیز با چالشهای جدی در بازارهای جهانی مواجه است، ممکن است دلایل این کاهش، مشابه دلایل کاهش صادرات اسلب باشد. افزایش 31 درصدی حجم صادرات مقاطع طویل، نشان از تلاش تولیدکنندگان داخلی برای جبران کاهش درآمد از طریق افزایش حجم فروش است. با این حال، کاهش حجم صادرات مقاطع طویل توسط کارخانجات نوردی، نشان میدهد که این رشد عمدتاً به دلیل افزایش صادرات محصولات اولیهتر بوده است.
کاهش قیمت ورقهای پوششدار
کاهش ارزش صادرات انواع ورق پوششدار در کنار افزایش حجم صادرات، نشاندهنده کاهش قیمت این محصول در بازارهای جهانی است. این امر میتواند به دلیل افزایش عرضه، کاهش تقاضا یا رقابت شدید بین تولیدکنندگان مختلف باشد. کاهش ارزش صادرات فولاد میتواند تحت تأثیر عوامل مختلفی از جمله تحریمها، نوسانات نرخ ارز، افزایش هزینههای تولید، رقابت شدید در بازارهای جهانی و کاهش تقاضا در صنایع پاییندست باشد.

تأثیرات کاهش صادرات فولاد بر اقتصاد کشور
کاهش صادرات فولاد، به عنوان یکی از صنایع مادر و تأثیرگذار بر اقتصاد کشور، پیامدهای جدی و گستردهای در پی دارد که از جمله آنها میتوان به کاهش درآمدهای ارزی، کاهش اشتغالزایی؛ کاهش رشد اقتصادی و کاهش رقابتپذیری صنایع پایین دست اشاره کرد.
صادرات فولاد یکی از منابع مهم درآمد ارزی کشور محسوب میشود. کاهش این درآمدها میتواند بر تراز پرداختها، ارزش پول ملی و توانایی کشور در واردات کالاهای ضروری اثرگذار باشد. از جهتی صنعت فولاد به طور مستقیم و غیرمستقیم برای تعداد زیادی از افراد ایجاد اشتغال میکند. کاهش تولید و صادرات فولاد به معنای کاهش نیاز به نیروی کار و افزایش نرخ بیکاری در این بخش است.
صنعت فولاد به عنوان یک موتور محرک رشد اقتصادی شناخته میشود. کاهش فعالیتهای این صنعت میتواند به کند شدن رشد اقتصادی کشور منجر شود. علاوه بر این کاهش عرضه و افزایش قیمت فولاد در داخل کشور، هزینههای تولید صنایع پاییندست مانند خودروسازی و ساختمان را افزایش داده و رقابتپذیری آنها را کاهش میدهد.
سرمایهگذاری در تحقیق و توسعه برای تولید محصولات با ارزش افزوده بالا و تکنولوژیهای نوین، از جمله فولادهای خاص و آلیاژها، میتواند به افزایش رقابتپذیری محصولات فولادی ایران در بازارهای جهانی کمک کند.
رفع موانع صادراتی، بهبود زیرساختهای بندری و گمرکی، کاهش هزینههای حمل و نقل و ارائه تسهیلات مالی به صادرکنندگان فولاد میتواند به افزایش صادرات این محصول کمک کند. شناسایی بازارهای جدید و متنوعسازی مشتریان، میتواند به کاهش وابستگی به بازارهای سنتی و افزایش سهم بازار کمک کند.
راهکارهای بهبود صادرات محصولات فولادی
ارتقای کیفیت محصولات فولادی مطابق با استانداردهای بینالمللی و افزایش نظارت بر تولید میتواند به افزایش اعتماد مشتریان و بهبود برند محصولات ایرانی کمک کند. کاهش هزینههای انرژی، مواد اولیه و نیروی کار میتواند به کاهش قیمت تمام شده محصولات فولادی و افزایش رقابتپذیری آنها کمک کند.
حمایت از صنایع پاییندست که از آهن آلات استفاده میکنند، میتواند به افزایش تقاضا برای فولاد داخلی و ایجاد زنجیره ارزش افزوده کمک کند. سرمایهگذاری در زیرساختهای حمل و نقل، انرژی و ارتباطات میتواند به کاهش هزینههای تولید و تسهیل صادرات فولاد کمک کند.
تشویق استفاده از فولاد ساختمانی در ساختمانسازی و زیرساختها میتواند به افزایش تقاضای داخلی برای فولاد و کاهش وابستگی به واردات سایر مصالح ساختمانی کمک کند. حمایت از شرکتهای دانشبنیان فعال در حوزه فولاد میتواند به توسعه فناوریهای جدید و بهبود بهرهوری در این صنعت کمک کند. ارائه تسهیلات مالی با نرخ سود مناسب به تولیدکنندگان فولاد میتواند به آنها در افزایش ظرفیت تولید و توسعه بازار کمک کند. با اجرای این پیشنهادات، میتوان به بهبود وضعیت صادرات فولاد ایران و افزایش سهم این صنعت در اقتصاد کشور امیدوار بود.