صنعت فولاد، پنجه در پنجه با غول‌های جهانی
به گزارش آهن‌آنلاین؛ بخش فولاد ایران در سال‌های اخیر با چالش‌های متعددی در حوزه صادرات مواجه بوده است. عوامل متعددی همچون رقابت شدید با کشورهای منطقه و تحریم‌های بین‌المللی، موجب کاهش سهم صادرات ایران از بازارهای جهانی شده‌اند. به گزارش تحلیلگران این صنعت، یکی از مهم‌ترین دلایل کاهش صادرات محصولات فولادی ایران، از دست دادن بازارهای صادراتی است که در بازه زمانی اخیر مشهودتر شده است.
رقبای منطقه‌ای و چالش‌های صادرات فولاد ایران
کشورهایی همچون چین، روسیه و ترکیه با به‌دست آوردن سهم قابل‌توجهی از بازارهای صادراتی ایران، جایگاه این کشور را به خطر انداخته‌اند. این کشورها با به‌کارگیری استراتژی‌های قیمتی و تولیدات ارزان‌تر، به‌ویژه در شرایط رقابتی کنونی، توانسته‌اند موقعیت خود را تثبیت کنند. چین به‌عنوان بزرگ‌ترین تولیدکننده فولاد جهان، نه تنها بازارهای خود را توسعه داده، بلکه با عرضه محصولات با قیمت‌های پایین، سهم بزرگی از بازارهای صادراتی ایران را در اختیار گرفته است. این موضوع در مورد روسیه و ترکیه نیز صادق است. به دلیل اینکه این کشورها دارای زیرساخت‌های مناسب‌تر و سیاست‌های تجاری بازتری هستند، قادرند به راحتی سهم بازار فولاد ایران را کاهش دهند.
فولاد ایران در تنگنای بازارهای بین‌المللی
از طرفی، موانع داخلی نیز بر این وضعیت تأثیرگذار بوده است. مشکلات قیمت‌گذاری در داخل کشور، قوانین سختگیرانه صادراتی و تأخیرهای ناشی از تحریم‌ها همگی عواملی هستند که تولیدکنندگان و صادرکنندگان ایرانی را تحت فشار قرار داده‌اند. یکی از چالش‌های اصلی در این زمینه، عدم توانایی ایران در ارائه محصولات با کیفیت و قیمت رقابتی است. بسیاری از صادرکنندگان ایرانی به دلیل هزینه‌های بالای تولید و ناتوانی در کاهش قیمت‌ها، به‌سختی می‌توانند در برابر رقابت شدید کشورهای همسایه مقاومت کنند.
زنگ خطر به صدا در آمده است !
در نیمه نخست سال جاری، میزان صادرات فولاد ایران کمی بیش از ۵ میلیارد و ۷۰۰ میلیون تن بوده است که ارزشی حدود ۳ میلیارد دلار داشته است. این اعداد در مقایسه با سال گذشته کاهش چشمگیری را نشان می‌دهند. ارزش صادرات فولاد ایران به‌طور مشخص ۱۳ درصد کاهش یافته و میزان صادرات نیز ۱۳.۶ درصد افت داشته است. این ارقام به‌خوبی نشان‌دهنده آن است که مشکلات ساختاری و رقابتی همچنان پابرجا هستند و نیاز به اصلاحات جدی وجود دارد. اگر به آمار دقیق بپردازیم، صادرات میلگرد با رشد حدود ۲۰ درصدی در شش ماهه ابتدایی سال، بیشترین سهم را در صادرات مقاطع فولادی داشته است. این محصول به‌تنهایی بیش از ۵۷۰ میلیون دلار از فروش صادراتی ایران را به خود اختصاص داده است. در مقابل، صادرات شمش از آهن و فولاد با کاهشی ۱۸ درصدی همراه بوده است. این کاهش به‌وضوح نشان‌دهنده آن است که فشارهای خارجی و داخلی توانسته‌اند تأثیرات منفی قابل‌توجهی بر صادرات برخی آهن آلات اصلی فولادی ایران بگذارند.
آیا فرصت‌های از دست رفته بازمی‌گردند؟
یکی از سؤالاتی که در این شرایط مطرح می‌شود این است که آیا فرصت‌های از دست رفته می‌توانند بازگردند؟ برای پاسخ به این سؤال، باید به بازنگری در سیاست‌های تجاری ایران پرداخت. بهبود کیفیت محصولات، کاهش هزینه‌های تولید و تلاش برای توسعه بازارهای جدید از جمله مواردی هستند که می‌توانند به بهبود وضعیت صادرات فولاد ایران کمک کنند. علاوه بر این، دولت نیز باید با اصلاح سیاست‌های حمایتی خود، حمایت‌های بیشتری از صادرکنندگان انجام دهد. برخی از کارشناسان بر این باورند که اگر دولت بتواند با بهبود شرایط اقتصادی و ایجاد فرصت‌های جدید صادراتی، همکاری‌های بیشتری با سایر کشورهای منطقه ایجاد کند، ایران می‌تواند سهم خود از بازارهای صادراتی را بازپس گیرد. همچنین، افزایش همکاری‌های بین‌المللی و جذب سرمایه‌گذاری‌های خارجی نیز از دیگر راهکارهایی است که می‌تواند در این راستا مفید باشد.
صادرات فولاد ایران به دلایل متعددی همچون رقابت شدید منطقه‌ای، مشکلات داخلی و تحریم‌های بین‌المللی کاهش یافته است. با این حال، فرصت‌هایی برای بازگشت به بازارهای جهانی وجود دارد که نیازمند اصلاحات داخلی و تغییرات در سیاست‌های تجاری کشور است. صادرکنندگان فولاد ایران برای بقا در این بازار پیچیده نیازمند حمایت‌های بیشتر از سوی دولت هستند و باید با کاهش هزینه‌های تولید و بهبود کیفیت محصولات، جایگاه خود را در بازارهای بین‌المللی بازیابند.
