قیمت آهن آلات ایران در مواجهه با صادرات چین
بازار آهن و فولاد ایران در حالی در رکود داخلی به سر میبرد که به نظر میرسد این بحران با دخالت عوامل بینالمللی موثر بر قیمت آهن آلات و فولاد بیشتر شود. در هفتههای گذشته اخبار مبنی بر برنامهریزی چین برای افزایش بیش از پیش صادرات فولاد، موجب نگرانی تولیدکنندگان این محصول در سایر کشورها شده است. فولاد چینی با قیمت پایینتر نسبت به سایر کشورها، خطر توقف تولید بسیاری از کارخانههای تولیدکننده در اروپا و آسیا را جدیتر میکند. این تهدید در شرایطی برای تولیدکنندگان فولاد در کشورهای جنوب شرق آسیا و اروپا ادامه دارد که حتی راهکارهایی مانند تعرفهگذاری برای واردات فولاد چین در این کشورها نیز نتوانسته جلوی ورود این کالا را در این کشورها بگیرد و بازارهای مصرف همچنان استفاده از محصولات فولادی ارزانقیمت چینی را برای پروژههای خود ترجیح میدهند. به این ترتیب صنایع فولادی کشور نیز در صورتی که قصد ورود جدی به حوزه صادرات را داشته باشند، با وجود قیمتهای پایینتر کالاهای چینی کار دشواری را برای رقابت در پیش خواهد داشت.
نوسان قیمت به صفر رسید
با توجه به تعطیلات رسمی مکرر در هفته گذشته، پیشبینیها بر ثبات قیمتها در حوزه آهن و فولاد بود. بر این اساس در طول این هفته اگرچه برخی محصولات در بنگاهها با تغییر قیمت مواجه بودند اما قیمت مقاطع فولادی در کارخانهها در اکثر موارد ثابت ماند. ثبات قیمت میلگرد، تیرآهن، ورق و... در طول هفته گذشته در حالی رقم خورد که پیش از آن نیز نوسانات چندانی در نمودار قیمتها مشاهده نمیشد و تغییرات در این حوزه بیشتر بر مبنای تغییرات قیمت دلار رقم میخورد. این ثبات قیمت و حاشیه سود حداقلی در بازار، علاوه بر رکود بازار باعث شده تا سرمایهگذاران بازار نیز بازارها و مسیرهای جدیدی را برای سرمایهگذاری و سودآوری انتخاب کنند و به این صورت پشتوانه بازار آهن و فولاد نیز تضعیف شود. قیمت سایزهای پرمصرف میلگرد آجدار بهعنوان محصول شاخص بازار فولاد در طول هفته گذشته در کارخانهها بین ۲۶۰۰۰ تا ۲۷۰۰۰ تومان بود. قیمت تیرآهن نیز در کارخانههای تولیدکننده در ازای هر کیلوگرم بین ۲۷۳۰۰ تا ۲۷۸۰۰ تومان بود.
روی مسکن برنامهریزی کنیم
گسترش نفوذ فولاد چین به بازار کشورهای مختلف در حالی است که کارشناسان حوزه فولاد تا چندی پیش، افزایش صادرات محصولات فولادی ایران را به عنوان یکی از راهکارهای برونرفت از رکود در صنایع فولادی کشور میدانستند. بنابراین افزایش صادرات فولاد چین میتواند راههای گریز از بحران فولاد را برای تولیدکنندگان ایرانی باریکتر کند.
با این حساب شاید سیاستگذاران حوزه صنعت فولاد باید در برنامهریزیهای خود در دولت چهاردهم تمرکز ویژه خود را بر رونق بازار داخلی از روشهایی مانند تحریک حوزه مسکن و پروژههای عمرانی بگذارند. پروژههای عمرانی و ساخت و ساز مسکن از جمله اهداف اصلی تولیدات صنایع فولادی کشور هستند که در سالهای اخیر و بهخصوص در سال جاری شاهد رکود جدی و توقف آنها بودهایم، در صورتیکه برای رونق این حوزه، برنامهریزی مدون و جدی وجود نداشته باشد، علاوه بر آسیب صنایع تولیدکننده داخلی، تحقق اهداف بلندمدت حوزه صنعت از جمله برنامه هفتساله کشور دشوار خواهد بود.