روزهای داغ مرداد و بازار سرد آهن آلات
بازار محصولات فولادی و آهن آلات در حالی وارد هفته دوم مرداد ۱۴۰۳ میشود که خبر تکراری در این حوزه حکایت از رکود و سکون قیمتها دارد. اگرچه در هفته گذشته، قیمت دلار پس از چندین روز خود را به کانال ۵۸ هزار تومان رساند اما عدم تعادل نظام عرضه و تقاضا و دست نگهداشتن خریداران، باعث شده تا قیمت تیرآهن، میلگرد، ورق و سایر محصولات شاخص این حوزه دچار تغییر و تحولات چندانی نشود. نوسانات قیمت مقاطع طویل فولادی در این مدت در اکثر موارد نهایتا در بازه ۱- تا ۱+ درصد بوده و تاثیر خاصی در تحریک بازار نداشته است.
خودنمایی مقاطع فولادی در بورس کالا
بیشترین عرضه بورس کالای ایران در آخرین روز کاری هفته گذشته در تالار صنعتی با محصولات فولادی رقم خورد. به این ترتیب در این روز ۳۳۷۳۷۶ تن مقاطع فولادی شامل ۲۷۲۵۰۰ میلگرد، ۴۰۵۰۰ تن ورق فولادی و ۲۳۷۰۰ تن تیرآهن در تالار محصولات صنعتی و معدنی عرضه شد که از این میزان جمعا ۴۴۶۰۰ تن محصول داد و ستد شد. در فهرست کالاهای مورد معامله در تالار صنعتی ۳۷۵۰ تن انواع ورق، ۳۳۲۷۷ تن میلگرد و ۷۵۶۷ تن تیرآهن قرار داشت. البته بررسی تناسب میان کالاهای عرضه شده و مورد داد و ستد قرار گرفته در این بازار همچنان حکایت از استقبال نهچندان مطلوب خریداران دارد.
نمودارهای بیتحرک محصولات فولادی
بررسی آخرین نمودارهای قیمت میلگرد در روز پایانی هفته گذشته نشان داد که این محصولات، در اکثر کارخانهها و مبادی فروش، نوسان قیمت معناداری را تجربه نکردند. البته در این حوزه قیمت میلگرد میانه در این کارخانه در روزهای میانی هفته کاهش قیمتی بیش از ۱۰۰۰ تومانی را تجربه کرد و در روزهای پایانی هفته روی قیمت ۲۴۳۰۰ تا ۲۵۷۰۰ تومان توقف کرد.
نمودار نوسان قیمت تیرآهن نیز در روزهای پایانی هفته گذشته بدون تحرک بود. در این روزها قیمت سایزهای پرمصرف ۱۴، ۱۶ و ۱۸ تیرآهن ذوب آهن در این کارخانه ۲۶۰۹۰ تومان ثبت شد. قیمت محصول تیرآهن کارخانههای دیگر نیز طی هفته گذشته در اغلب موارد بدون نوسان بود. این سکون و بیتحرکی در نمودار قیمت آهن آلات از جمله ورق، لوله، پروفیل و نبشی نیز دیده میشود.
باید منتظر سیاستهای دولت جدید بود
با توجه به وضعیت بازار و رکود سنگین حاکم بر آن به نظر میرسد که برونرفت از این شرایط نیاز به فعال شدن مسیرهایی مانند تقویت صادرات، رونق بازار مسکن، واقعی شدن نرخ ارز دارد. اما در حال حاضر به دلیل جابجایی دولت، بعید بهنظر میرسد که در نظر چنین سیاستهایی در دولت موقت فعلی در اولویت باشد. بنابراین، فعالان اقتصادی حوزه آهن و فولاد باید در انتظار جایگزینی دولت چهاردهم و مشخص شدن کابینه باشند تا شاید سیاستگذاریهای جدید بتواند راهگشای زنجیره فولاد کشور باشد.
در حال حاضر همچنان یکی از چالشهای بزرگ این حوزه از نظر صاحبنظران که میتواند آسیبهای جدی به این صنعت بهخصوص در بخش خصوصی وارد کند، فرار سرمایهها از این بخش بدون توجیه اقتصادی و جذب آن توسط بازارهای با ریسک کمتر و حاشیه سود بیشتر است. در شرایط فعلی بازار، فعالان این حوزه برای کسب سهم بیشتر از بازار و گردش نقدینگی، سود خود را در پایینترین حد ممکن نگاه داشتهاند که این موضوع در بلندمدت توجیه اقتصادی فعالیت در این بازار را از بین میبرد.