تحلیل آینده بازار پروفیل در فضای مبهم اقتصادی
به گزارش آهنآنلاین؛ بازار فولاد و بهویژه زنجیره ورق و پروفیل در هفتههای اخیر وارد مرحلهای از ابهام و انتظار شده است. فضایی که نهتنها تصمیمگیری تولیدکنندگان و تجار را دشوار کرده، بلکه آینده کوتاهمدت بازار را نیز با عدم قطعیت همراه کرده است. در هفته گذشته، معاملات ورق گرم و سرد برخلاف انتظار عرضهکنندگان، از جذابیت کافی برخوردار نبود. فعالان بالادستی بازار با اتکا به رشد قیمت اسلب در بورس کالا، در انتظار تداوم روند افزایشی قیمت ورق بودند، اما واقعیت بازار مصرف نشان داد که کشش تقاضا برای پذیرش این افزایشها بهشدت محدود شده است.
افزایش قیمت اسلب بهعنوان خوراک اصلی تولید ورق، بهطور طبیعی فشار افزایشی بر نرخ ورق وارد کرد و همین موضوع به رشد قابلتوجه قیمتها در بازار آزاد انجامید. بهطوری که ورق سرد در برخی ضخامتها و ابعاد به بالای ۱۰۰ هزار تومان نیز رسید. سطح قیمتی که برای بسیاری از صنایع پاییندستی عملا غیرقابلتحمل است. صنایع مصرفکننده ورق، ازجمله تولیدکنندگان لوازم خانگی و خودروسازان، پیشتر نیز با چالشهای متعددی همچون کاهش تقاضای نهایی، محدودیت نقدینگی و افزایش هزینههای تولید مواجه بودند و جهش اخیر قیمت ورق، فشار مضاعفی بر آنها وارد کرده است.
در این میان، کاهش قدرت خرید خانوارها بهعنوان حلقه نهایی زنجیره مصرف، نقش تعیینکنندهای در تعمیق رکود ایفا میکند. افزایش قیمت محصولات نهایی مانند لوازم خانگی و خودرو، در شرایطی که درآمد واقعی مردم رشد نکرده، به افت محسوس تقاضا منجر میشود. این رکود در نهایت بهصورت دومینویی به صنایع بالادستیتر، ازجمله کارخانههای تولیدکننده پروفیل، منتقل میشود. بازار پروفیل که بهشدت وابسته به قیمت و دسترسی به ورق فولادی است، از نخستین بخشهایی است که آثار این ناهماهنگی قیمتی را احساس میکند.
افزایش هزینه، کاهش فروش در بازار پروفیل
تولیدکنندگان پروفیل، بهویژه آن دسته که ملزم به برداشت سهمیه خود از فولاد مبارکه هستند، در موقعیتی دشوار قرار گرفتهاند. از یکسو، افزایش قیمت ورق، هزینه تمامشده تولید را بهطور قابلتوجهی بالا برده و از سوی دیگر، بازار مصرف توان پذیرش قیمتهای جدید پروفیل را ندارد. نتیجه این شکاف، کاهش حاشیه سود، انباشت موجودی انبار و در برخی موارد توقف یا کاهش ظرفیت تولید است. این وضعیت، آینده بازار پروفیل را در کوتاهمدت با چشماندازی مبهم و شکننده مواجه کرده است.
علاوه بر مشکلات قیمتی، نابسامانیهای ناشی از افزایشهای سریع و بعضا غیرقابلپیشبینی، مسائل جانبی دیگری را نیز به همراه داشته است. گزارشها حاکی از آن است که نوسانات شدید قیمت، فرآیند فروش، صدور فاکتور و تعهدات مالی میان تولیدکنندگان و مشتریان را با چالشهای جدی مواجه کرده است. در فضایی که قیمتها بهسرعت تغییر میکنند، بسیاری از فعالان بازار تمایلی به فروش اعتباری ندارند و این موضوع خود به تشدید رکود و کاهش گردش مالی منجر میشود.
در تحلیل آینده بازار پروفیل، باید به چند متغیر کلیدی توجه کرد. نخست، روند قیمت مواد اولیه بهویژه اسلب و ورق در بورس کالا و بازار جهانی است. در صورتی که سیاستگذاران یا تولیدکنندگان بزرگ فولاد به تعدیل قیمتها یا افزایش عرضه برای تحریک تقاضا تن ندهند، فشار بر حلقههای پاییندستی ادامهدار خواهد بود. دوم، وضعیت تقاضای مصرفکننده نهایی و چشمانداز اقتصاد کلان کشور است. تا زمانی که نشانهای از بهبود قدرت خرید یا رونق در بخشهایی مانند مسکن، خودرو و لوازم خانگی مشاهده نشود، انتظار بازگشت پرقدرت تقاضا برای پروفیل چندان واقعبینانه نیست.
تولیدکنندگان پروفیل در تنگنای تصمیمگیری
علاوه بر عوامل یادشده، نقش سیاستهای تنظیمگری و نحوه مداخله دولت در بازار فولاد نیز در آینده بازار پروفیل تعیینکننده خواهد بود. هرگونه تغییر در شیوه عرضه ورق در بورس کالا، بازنگری در سهمیهبندیها یا اعمال محدودیتهای صادراتی میتواند مسیر قیمت پروفیل را تغییر دهد. در شرایط فعلی، تولیدکنندگان پروفیل بیش از افزایش قیمت پروفیل، به ثبات و پیشبینیپذیری نیاز دارند تا بتوانند برای تولید، فروش و تامین نقدینگی برنامهریزی کنند. اگر این ثبات ایجاد نشود، احتمال خروج بخشی از تولیدکنندگان از بازار و کاهش رقابت در ماههای آینده وجود دارد.
بهطور کلی، بازار پروفیل در فضای فعلی بیش از هر زمان دیگری نیازمند ثبات، شفافیت قیمتی و هماهنگی میان بخشهای مختلف زنجیره فولاد است. تداوم سیاستهای افزایشی بدون توجه به توان جذب بازار، میتواند به تضعیف تولیدکنندگان کوچک و متوسط این بخش بینجامد و رکودی عمیقتر را رقم بزند. در چنین شرایطی، آینده بازار پروفیل نه با هیجانهای مقطعی، بلکه با تصمیمات اقتصادی واقعبینانه و بازگشت تدریجی اعتماد به بازار رقم خواهد خورد.
