بازار آهن در وضعیت شکننده؛ سکوت موقت یا شروع یک موج جدید؟
به گزارش آهنآنلاین، بازار آهن بار دیگر وارد مرحلهای از بیثباتی شده است. مرحلهای که برخی آن را تنها وقفهای موقت در مسیر افزایش قیمت میدانند و برخی دیگر معتقد هستند زمینههای یک موج جدید صعودی در حال شکلگیری است. اعلام رسمی شیوهنامه تازه قیمتگذاری در بورس کالا بر اساس نرخ ارز تالار دوم، آغازگر این نوسانات بود، تصمیمی که همان لحظه اثر خود را بر معاملات گذاشت و قیمت محصولات فولادی را در جهت افزایشی حرکت داد، بهخصوص در شرایطی که نرخ ارز از ابتدای هفته در مسیر رشد قرار داشت.
پرش ناگهانی قیمت آهنآلات در بورس کالا
با اعمال نرخهای جدید، رفتار بازار بهسرعت تغییر کرد. هرچند صادرات همچنان متوقف مانده و این موضوع باید فشار کاهشی ایجاد میکرد، اما تجربه نشان داد که بازار داخلی نسبت به تغییرات ساختاری در نظام قیمتگذاری بسیار حساستر است. در معاملات اخیر بورس، میلگرد با رقابت قابل توجهی مواجه شد و همین عامل قیمت پایه آن را بالا برد. براساس سازوکار جدید، سقف قیمت پایه برای برخی اقلام فولادی به این شرح است:
- شمش فولادی: تا سقف 37 هزار تومان بهازای هر کیلوگرم
- میلگرد: تا سقف 40 هزار تومان بهازای هر کیلوگرم
- آهن اسفنجی: تا سقف 20 هزار تومان بهازای هر کیلوگرم
- گندله: حدود 6 هزار و 820 تومان بهازای هر کیلوگرم و بدون تغییر محسوس
- کنسانتره حدود پنج هزار و 330 تومان بهازای هر کیلوگرم و تقریبا ثابت
افزایش قیمت پایه، جرقهای بود که بازار را به سمت روند صعودی سوق داد. اکنون اختلاف قیمت میلگرد و ورق گرم در بازار آزاد از ۲۰ هزار تومان عبور کرده است. رقمی که در شرایط منطقی باید نزدیک به ۱۰ هزار تومان باشد. با این حال، بازار بهطور سنتی در برابر تغییرات هیجانی واکنش فوری نشان نمیدهد.
چرا بازار آهنآلات واکنش کند دارد؟
دلایل متعددی برای کند بودن واکنش بازار وجود دارد. نخست اینکه محمولههای خریداریشده قدیمی با نرخهای پایینتر یعنی حدود ۳۱ هزار تومان، هنوز در چرخه مصرف جذب نشدهاند. این موجودیها مانع از آن میشوند که قیمتهای جدید بهصورت سریع در بازار آزاد منعکس شود. از سوی دیگر، کارخانههای فولادی در هفتههای اخیر انباشت قابل توجهی از شمش و میلگرد داشتهاند و همین ذخیره انبار اجازه نمیدهد قیمتها با همان سرعتی که در بورس بالا میروند به بازار آزاد منتقل شود. علاوه بر این، بخشی از کالاهایی که در بورس با قیمتهای جدید فروخته شد، روز بعد در بازار آزاد ارزانتر از نرخ بورس پیشنهاد شد، اتفاقی که نشان میدهد عرضهکنندگان همچنان نسبت به پذیرش قیمتهای بالاتر محتاط هستند. بر همین اساس، تحلیلگران معتقدند که اثر واقعی قیمتگذاری جدید حداقل دو هفته زمان میبرد تا در بازار فولاد قابل مشاهده باشد.
فارغ از تغییرات فنی در بورس، عوامل بنیادیتری نیز در پس پرده رشد قیمتها مشاهده میشود. از دید فعالان اقتصادی، افزایش نرخ ارز و رشد تورم در هفتههای گذشته کاملا قابل پیشبینی بوده است. دلیل این موضوع به افزایش هزینههای دولت و تعمیق کسری بودجه برمیگردد، مسئلهای که معمولا فشار تورمی را در بازار داراییها ازجمله فولاد تشدید میکند.
آینده متزلزل زنجیره فولاد
عوامل اقتصادی، ریسک کمبود گاز و محدودیت انرژی نیز دوباره در حال ظهور در زنحیره فولاد است. کاهش فشار شبکه گاز در زمستان سال گذشته تولید فولاد را بهطور قابل توجهی کاهش داد و امسال نیز باتوجه به کمبارشی و کاهش ذخایر انرژی، احتمال تکرار همان سناریو وجود دارد. افزایش احتمالی هزینه حملونقل در پی بالا رفتن نرخ کرایهها و همچنین رشد دستمزدها در ماههای پایانی سال نیز از دیگر عواملی است که به افزایش هزینه تولید و در نتیجه رشد قیمت آهن منجر میشود. مجموع این عوامل نشان میدهد که بازار آهن در یک وضعیت شکننده قرار دارد. سکوت نسبی بازار میتواند صرفا یک وقفه موقت پیش از جهش بعدی باشد، بهویژه اگر نرخ ارز همچنان صعودی بماند، محدودیت انرژی تشدید شود و عرضه صادراتی دیرتر از زمان مورد انتظار آغاز شود. با این حال، بخشی از فعالان بازار نیز به انتظار تعادل دو تا سه هفتهای نشستهاند تا ببینند ترکیب سیاستهای جدید، موجودی انبارها و توان خرید مصرفکننده چه مسیری را رقم خواهد زد. در نهایت، بازار فولاد امروز بیش از هر زمان دیگر نیازمند تصمیمگیری بزرگ و سیاستگذاری قاطع است. تصمیمهایی که بتوانند اقتصاد را از این چرخه نوسانات بیرون آورند و مسیر پایدارتری برای تولیدکنندگان و مصرفکنندگان ترسیم کنند.
