عمیق‌ترین رکود دو ساله فولاد؛ سنگ‌آهن و میلگرد هم بی‌جان شدند
به گزارش آهن آنلاین؛ بازار جهانی فولاد طی هفته‌های اخیر وارد مرحله‌ای شده که می‌توان آن را عمیق‌ترین دوره سکون در دو سال اخیر دانست؛ سکونی که نه‌تنها در بخش‌های بالادستی مانند سنگ‌آهن و شمش، بلکه در محصولات نهایی مثل میلگرد و ورق گرم نیز قابل مشاهده است. نوسان‌های بسیار محدود قیمت‌ها در اغلب بازارهای بزرگ دنیا از چین و جنوب شرق آسیا تا اروپا و آمریکا نشان می‌دهد که زنجیره جهانی فولاد با کمبود جدی محرک‌های تقاضا مواجه شده و تولیدکنندگان برای تصمیم‌گیری در وضعیت انتظار به سر می‌برند. هم‌زمان بازار فولاد و آهن آلات ایران نیز به شکل کم‌سابقه‌ای با این فضای جهانی هم‌مسیر شده و رکود مصرف، ضعف پروژه‌های عمرانی، و چشم‌انداز مبهم ماه‌های آینده باعث شده معاملات در بسیاری از بخش‌ها به حداقل برسد.
آغاز رکود فولاد از بالادست؛ سنگ‌آهن در دامنه‌ای محدود
هفته گذشته بازار واردات سنگ‌آهن چین، به‌عنوان نقطه آغازین زنجیره، شاهد کم‌نوسان‌ترین روزهای خود طی ماه‌های اخیر بود. سنگ‌آهن ۶۲ درصد که هفته را با کاهش تا محدوده ۱۰۴ دلار آغاز کرده بود، تنها با یک برگشت خفیف به ۱۰۵ دلار رسید؛ بازاری که خریدارانش حتی تمایلی برای جذب محموله‌های بیشتر نشان ندادند و فروشندگان نیز به دلیل نبود سیگنال مشخص از بخش فولاد چین، قدرت جهت‌دهی به قیمت‌ها را نداشتند. این محدود شدن دامنه نوسان، نشانه‌ای واضح از نبود محرک جدی در مصرف فولاد در چین است؛ کشوری که همواره بزرگ‌ترین بازیگر سمت تقاضای خام بوده و کوچک‌ترین تغییر در فعالیت ساخت‌وساز آن می‌تواند توازن بازار جهانی را برهم بزند. فعالان بازار معتقدند تا زمانی که داده‌های بخش ساختمان و پروژه‌های زیرساختی چین قوی‌تر نشود، سنگ‌آهن نیز در همین محدوده آرام باقی می‌ماند و تنها به تکانه‌های کوتاه‌مدت پاسخ خواهد داد. این رفتار سرد و محتاطانه، اولین حلقه از زنجیره رکود جهانی فولاد محسوب می‌شود.
حرکت‌های محدود شمش و مقاطع فولادی در بازار جهانی
بازار شمش در سطح جهانی طی هفته گذشته تصویری کاملاً هم‌راستا با بازار مواد اولیه ارائه داد؛ نوسان‌های کوچک، معاملات کم‌حجم و نبود هرگونه محرک قیمتی جدی. بیلت صادراتی دریای سیاه در سطح ۴۳۶.۵ دلار ثابت ماند و این ثبات طولانی، نشان‌دهنده تردید فروشندگان برای ارائه تخفیف‌های سنگین و در عین حال بی‌رغبتی خریداران برای جذب محموله‌های بیشتر است. در چین، بیلت داخلی حتی یک دلار کاهش یافت و در ۴۱۵ دلار ایستاد؛ افتی که مستقیماً از کاهش مصرف فولاد در پروژه‌های ساخت‌وساز ناشی می‌شود. در جنوب شرق آسیا، افزایش ۷ دلاری بیلت وارداتی تا سطح ۴۵۰ دلار بیشتر به‌دلیل محدودیت کوتاه‌مدت عرضه بود تا رشد واقعی تقاضا. ترکیه نیز با کاهش ۶ دلاری در بیلت وارداتی به ۴۵۲ دلار رسید؛ بازتابی از ضعف تقاضای داخلی و کاهش فعالیت در بخش مقاطع این کشور. همچنین قیمت میلگرد نیز در بسیاری از بازارها رفتار مشابهی داشت. ترکیه در صادرات رشد ۸ دلاری را تجربه کرد و چین نیز افزایش ۶ دلاری داشت، اما همه این رشدها به‌گفته تحلیلگران بیشتر سطحی بوده و نشانی از بازگشت تقاضای واقعی در آنها دیده نمی‌شود. اروپا در سطح ۵۸۰ یورو بدون تغییر باقی ماند و بازار آمریکا تنها بخشی بود که کمی فعال‌تر شد؛ جایی که افزایش هزینه انرژی و نیاز پروژه‌های عمرانی باعث رشد ۳۰ دلاری قیمت میلگرد تا ۹۱۵ دلار شد.
ورق گرم؛ ثبات‌های فرسایشی و نبود چشم‌انداز روشن
بازار ورق گرم نیز هفته‌ای آرام و بدون شوک قیمتی را پشت سر گذاشت. ورق گرم صادراتی چین در سطح ۴۶۱ دلار ثابت ماند و دریای سیاه نیز با ثبات کامل در ۴۵۵ دلار ثبت شد. در جنوب شرق آسیا تنها ۲ دلار افزایش مشاهده شد که آن هم ناشی از کاهش موجودی برخی خریداران بود و نه رشد واقعی مصرف. اروپا اما روند نزولی داشت و شاخص ورق گرم با افت ۱۰ یورویی به ۶۰۵ یورو رسید؛ کاهش‌ای که ریشه در رکود صنایع پایین‌دستی و ورود محموله‌های ارزان‌قیمت وارداتی دارد. آمریکا هم مشابه هفته‌های قبل در سطح ۸۸۰ دلار بدون تغییر ماند. این ثبات‌های فرسایشی، پیامی مشترک برای تحلیلگران دارد: بازار ورق گرم که معمولاً یکی از حساس‌ترین محصولات به تغییرات صنعتی است در حال جدی گرفتن سیگنال‌های رکود در ماه‌های آینده است. داده‌های مربوط به کاهش تولید در چین، احتمال افت قیمت نفت تا محدوده ۵۰ دلار، و افزایش ظرفیت تولید فولاد در خلیج فارس همگی نشانه‌هایی هستند که از فشار بیشتر بر بازار تخت‌ها در فصل زمستان خبر می‌دهند.
چرا بازار فولاد ایران در سکون مطلق مانده است؟
بازار داخلی ایران در هفته گذشته یکی از آرام‌ترین دوره‌های خود را پشت سر گذاشت؛ نه محرک مشخصی از سمت تقاضا وجود داشت و نه نوسان جدی از سمت ارز. همین سکون باعث شد قیمت شمش و مقاطع تقریباً بدون تغییر بماند و تولیدکنندگان تنها برای حفظ جریان حداقلی بازار، معاملات محدود انجام دهند. رکود عمیق ساخت‌وساز، توقف بسیاری از پروژه‌های عمرانی و ضعف شدید قدرت خرید مصرف‌کنندگان خرد، اصلی‌ترین عوامل این بی‌تحرکی هستند. در بخش نوسانات روزهای جاری، میلگرد در اغلب کارخانه‌ها بدون تغییر قیمت عرضه شد؛ هرچند برخی واحدها افزایش‌های ۳۰۰ تا ۴۰۰ تومانی را اعمال کردند. تیرآهن نیز عمدتاً ثابت بود اما برخی کارخانه‌ها افزایش ۷۰ تا ۲۰۰ هزار تومانی ثبت کردند؛ نوساناتی که بیشتر ناشی از تغییرات مقطعی موجودی انبارهاست تا هرگونه سیگنال بنیادی. درمجموع، بازار ایران به‌طور کامل در فضای رکودی جهانی حل شده است؛ نه محرک داخلی برای رشد تقاضا وجود دارد و نه بازار جهانی نشانه‌ای از بازگشت رونق در کوتاه‌مدت بروز می‌دهد. همین هم‌زمانی دو رکود، چشم‌انداز هفته‌های آینده را به‌شدت محتاط و کم‌هیجان کرده است.
