کاهش 32.4 درصدی تولید تیرآهن و رشد 7.9 درصدی میلگرد در ۷ ماهه ۱۴۰۴
به گزارش آهن آنلاین - جدیدترین آمار انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران نشان می‌دهد که باوجود تشدید ناترازی انرژی در سال ۱۴۰۴، بخشی از حلقه‌های زنجیره فولاد به‌ویژه محصولات میانی مسیر افزایشی را در تولید تجربه کرده‌اند. این درحالی است که تولید بسیاری از محصولات فولادی نهایی با افت همراه بوده و همین‌موضوع ساختار عرضه در بازار آهن و فولاد کشور را تحت تأثیر قرار داده است. ارقام دقیق منتشر شده در جدول هفت‌ماهه، تصویر روشن و قابل‌اتکایی از وضعیت کل زنجیره ارائه می‌دهد و می‌تواند برای فعالان بازار آهن‌آلات، صنایع وابسته و صادرکنندگان فولاد، اهمیت زیادی داشته باشد.
رشد تولید محصولات میانی در مقابل افت تولید محصولات فولادی
طبق جدول منتشره، تولید تیرآهن در ۷ ماهه ۱۴۰۴ با افت قابل‌توجه ۳۲.۴ درصدی مواجه شده و از ۸۷۷ هزار تن در سال ۱۴۰۳ به ۵۹۳ هزار تن رسیده است. این کاهش یکی از شدیدترین افت‌ها در کل زنجیره فولاد به شمار می‌رود و نشان‌دهنده چالش‌های جدی واحدهای نوردی در شرایط محدودیت گاز و برق است. میلگرد نیز که مهم‌ترین کالای بازار آهن‌آلات محسوب می‌شود، در این دوره با افزایش ۷.۹ درصدی تولید، از ۵۵۷۸ هزار تن به 6017 هزار تن رسیده است.
درمقابل، نبشی، ناودانی و سایر مقاطع رشد ۲ درصدی را ثبت کرده‌اند و تولید آنها از ۴۹۱ هزار تن در سال قبل به ۵۰۱ هزار تن رسیده است. گروه کل مقاطع طویل فولادی نیز با رشد ۲.۴ درصدی مواجه بوده و از ۶۹۴۶ هزار تن به ۷۱۱۱ هزار تن رسیده است.
باوجود این رشد محدود، برخی از حلقه‌های اصلی زنجیره، عملکرد متفاوتی داشته‌اند. به‌عنوان مثال، ورق گرم با کاهش ۳.۷ درصدی تولید از 5645 هزار تن به 5438 هزار تن رسیده است؛ درحالی‌که ورق سرد نیز با کاهش 3.2 درصدی، از ۱۵۲2 هزار تن به ۱۴74 هزار تن رسیده است. ورق پوشش‌دار اما تقریباً بدون تغییر و تنها با افت ۱ درصدی، از ۱۰1۰ هزار تن به 1000 هزار تن کاهش یافته است.
درمجموع، کل مقاطع تخت فولادی با کاهش ۶.۲ درصدی از ۵9۶۶ هزار تن به ۵597 هزار تن رسیده‌اند. همین روند موجب شده که جمع کل محصولات فولادی نیز با افت ۱.۶ درصدی، از ۱۲۹۱۲ هزار تن در هفت‌ماهه ۱۴۰۳ به ۱۲۷۰۸ هزار تن در سال ۱۴۰۴ برسد.
روند صعودی تولید محصولات میانی و مواد اولیه زنجیره آهن و فولاد
در نقطه مقابل افت تولید محصولات فولادی نهایی، تولید بیلت و بلوم رشد قابل‌توجه ۴.۴ درصدی داشته و از 10582هزار تن به 11045 هزار تن رسیده است. اسلب نیز با رشد ۵.۲ درصدی از 6758 هزار تن به ۷۱۰۷ هزار تن رسیده است.
ترکیب این دو محصول باعث شده که تولید فولاد میانی در مجموع با رشد ۴.۷ درصدی از 17340 هزار تن به ۱۸۱۵۲ هزار تن برسد؛ رشدی که باوجود ناترازی انرژی، قابل‌توجه است و نشان می‌دهد فولادسازان مسیر پایدار تولید را در بخش میانی حفظ کرده‌اند.
آهن اسفنجی نیز با رشد ۵ درصدی از ۲۴۴۱۸ هزار تن به ۲۵۶۴۸ هزار تن رسیده و جایگاه خود را به‌عنوان حلقه‌ای پایدار و حیاتی برای زنجیره فولاد تثبیت کرده است.
عملکرد گندله سنگ آهن متفاوت بوده و تولید آن با کاهش ۰.۶ درصدی از ۳۷794 هزار تن به ۳۷۵۵8 هزار تن رسیده است. بااین‌حال، کنسانتره سنگ آهن بیشترین رشد را در میان حلقه‌های بالادستی داشته است. تولید کنسانتره از ۴1711 هزار تن به 45442 هزار تن رسیده و رشد ۸.۹ درصدی را رقم زده است؛ رقمی‌که نشان می‌دهد معادن و مجتمع‌های تولید کنسانتره باوجود مشکلات انرژی، عملکرد مثبتی داشته‌اند.
تغییر الگوی تولید در زنجیره فولاد؛ چشم‌انداز بازار آهن‌آلات
بررسی دقیق این آمار نشان می‌دهد که زنجیره فولاد ایران در ۷ ماهه ۱۴۰۴ با نوعی دوگانگی تولید مواجه بوده است. از یک‌سو تولید محصولات فولادی نهایی به‌ویژه تیرآهن، ورق گرم و میلگرد تحت فشار انرژی کاهش یافته و عرضه این کالاها در بازار آهن‌آلات می‌تواند دچار نوسان شود. ازسوی‌دیگر، تولید محصولات میانی و مواد اولیه رشد قابل‌توجهی داشته و این افزایش در حلقه‌های اولیه می‌تواند نشان‌دهنده تقاضای صادراتی یا تقویت ذخایر استراتژیک باشد.
واقعیت این است که بازار آهن آلات در ماه‌های آینده نه‌تنها به مصرف داخلی، بلکه به تغییرات صادراتی فولاد نیز وابسته خواهد بود. افزایش تولید فولاد میانی و آهن اسفنجی معمولاً به‌معنی در دسترس بودن حجم بیشتری برای صادرات است و این موضوع می‌تواند بر قیمت داخلی مقاطع طویل و تخت اثر غیرمستقیم داشته باشد.
کاهش ۳۲ درصدی تولید تیرآهن و افزایش ۷.۹ درصدی تولید میلگرد، دو شاخص مهم بازار آهن، باتوجه‌به رکود ساخت‌وساز، احتمالاً در کوتاه‌مدت اثر تورمی چندانی ایجاد نمی‌کند؛ اما درصورت بهبود مصرف داخلی یا افزایش صادرات مقاطع، این کاهش تولید می‌تواند به فشار قیمتی منجر شود.
درنهایت، آمار ۷ ماهه سال ۱۴۰۴ تصویر دقیقی از وضعیت زنجیره فولاد کشور ارائه می‌دهد؛ جایی‌که بالادست رشد کرده، میان‌دست تقویت شده و پایین‌دست افت تولید را تجربه کرده است. این روند اگر تا پایان سال ادامه یابد، می‌تواند ساختار عرضه‌وتقاضا در بازار آهن‌آلات ایران را به‌شکل ملموسی تغییر دهد.
