فاصله ۷ هزار تومانی بورس و بازار، اعتماد فولادسازان را از بین برد
به گزارش آهن‌آنلاین- این روزها بازار فولاد کشور، علی‌رغم آنکه تحت تاثیر دو رویداد عمده قرار دارد، واکنش شدیدی از خود نشان نداد. اولین موضوع کاهش نرخ ارز که معمولا محرک افزایش فعالیت یا تجدید ارزیابی هزینه‌ها است و زنجیره فولاد نسبت به این اتفاق واکنشی قابل توجهی نشان نداد. دومین موضوع برگزاری سمپوزیوم کیش فولاد بود که بیشتر دست‌اندرکاران زنجیره فولاد را گرد هم آورد و عملا معاملات را به تعلیق کشاند. با این‌حال، کاهش قیمت محسوسی در بازار فیزیکی و آزاد زنجیره فولاد رخ نداد چرا که قیمت‌ها پیش از آن در «کف» بودند و کاهش قیمت بیش از آن عملا منطقی نیست.
درکنار این عوامل، چالش اصلی ناشی از بخشنامه اخیر وزارت صنعت، معدن و تجارت (صمت) و تصمیم بورس کالا درباره قیمت آهن آلات صادراتی با استفاده از نرخ ارز اسکناس تعیین‌شده توسط بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران است. این نرخ آشکارا در فرمول‌های متعارف واردات و صادرات لحاظ نشده و منشاء آن نیز شفاف نیست. نتیجه آن ایجاد بی‌ثباتی در معاملات بازار سرمایه و بازار فیزیکی فولاد شده است.
اختلاف ۲۰ درصدی میان قیمت پایه و معامله شمش فولاد
میانگین قیمت عرضه پایه شمش فولادی در بورس حدود 30 هزار و 179 تومان به‌ازای هر کیلوگرم ثبت شده اما میانگین قیمت معامله حدود 37 هزار و 234 تومان به‌ازای هر کیلوگرم بوده است. تفاوت تقریبی 20 درصدی حاکی از قیمت‌گذاری ناهماهنگ بورس کالا و کاهش انگیزه عرضه از سوی نوردکاران است. به این ترتیب عرضه مقاطع فولادی در بورس کاهش یافته و احتمال ورود نهادهای نظارتی به ماجرا تقویت شده است. به طوری‌که اگر واحد نوردی نتواند محصول تولیدی خود را بفروشد، ممکن است مشمول جریمه شود.
در سه هفته اخیر، تقریبا 400 هزار تن شمش توسط نوردکاران خریداری شده اما فقط حدود 130 هزار تن میلگرد عرضه شده است. یعنی حدود 270 هزار تن شمش فولادی بدون عرضه باقی مانده است که باید در هفته‌های آینده به محصول تبدیل شده و عرضه شود و اما نرخ قابل‌قبول آن هنوز مشخص نیست. این وضعیت یکی از عوامل رکود فعلی بازار محسوب می‌شود و فضای امن و پیش‌بینی‌پذیر تولید را زیر سوال برده است.
در بازار مقاطع فولادی نیز انبارها تقریبا تخلیه شده‌اند اما انگیزه خرید پایین است چراکه آینده بازار مبهم است. تنها امید فعالان به تغییر سیاست‌های ارزی است. اخیرا اعلام شده که ارز حاصل از صادرات فولاد به «تالار دوم» تخصیص خواهد یافت که ممکن است مسیر نقدینگی و عرضه واردات مواد اولیه را باز کند و وضعیت بازار ورق را اصلاح کند.
بازار فولاد چشم‌انتظار بازار جهانی
در حوزه ورق گرم و سرد نیز نشانه‌هایی از صادرات فعال برخی ضخامت‌های انواع ورق (به‌ویژه ورق سرد با ضخامت پایین و ورق گرم زیر 8 میلی‌متر) وجود دارد. این موضوع می‌تواند محرکی برای بهبود تقاضا در هفته‌های آتی باشد.
درسطح منطقه نیز بازار برون‌مرزی تقاضا برای فولاد افزایش یافته است. روند بازسازی کشورهایی مانند سوریه با ورود سرمایه عربستانی و مدیریت فعال ترکیه، موجب شده است که تجار از عراق، اردن، ترکیه و حتی هند به بازار فولاد ایران توجه بیشتری نشان دهند. این تقاضا منطقه‌ای احتمالا تا آغاز فصل زمستان ادامه خواهد یافت، مگر رویدادهای نامطلوب غیرمنتظره اتفاق بیفتد.
در سطح بین‌المللی نیز وضعیت بازار فولاد و سایر کالاها تغییر قیمتی قابل‌توجه نداشته و نوسانات محدود هستند. هرچند دیدار اخیر دونالد ترامپ و شی جین‌پینگ ممکن است زمینه‌ساز دوره‌ای جدید در تجارت جهانی شود، اما انتظار تحول فوری نمی‌رود. از یک‌سو آرامش نسبی می‌تواند سرمایه‌های قفل‌شده در طلا یا دیگر کالاها را به بازار بازگرداند، اما لزوما به تقاضای فولاد منتهی نمی‌شود.
به‌طور کلی می‌توان گفت که بازار آهن آلات کشور طی روزهای اخیر ترکیبی از سکون ناشی از ابهامات سیاستی و نرخ ارز، عرضه محدود و تلاطم سیاست‌های ارزی بوده است. فقط روشن شدن نرخ ارز صادراتی و اجرای کامل دستورالعمل‌ها ممکن است به رفع رکود و بازگشت تعادل به زنجیره تولید و معاملات محصول فولادی بینجامد.
