ادامه روند نزولی قیمت جهانی میلگرد در پاییز ۲۰۲۵
به گزارش آهن آنلاین؛ پاییز ۲۰۲۵ برای بازار جهانی فولاد، فصلی آرام اما پرابهام است؛ بازاری که پس از دو سال نوسان شدید قیمتی، حالا با رکودی تقاضامحور دست‌وپنجه نرم می‌کند. تازه‌ترین داده‌ها نشان می‌دهد قیمت جهانی میلگرد در ماه‌های سپتامبر و اکتبر مسیر نزولی را در پیش گرفته و انتظار می‌رود این روند تا ماه نوامبر نیز ادامه یابد. ضعف فعالیت ساخت‌وساز، سطح بالای موجودی انبارها، و کاهش جذابیت سرمایه‌گذاری در پروژه‌های عمرانی در اغلب مناطق جهان، دست‌به‌دست هم داده تا فولادسازان با یکی از پیچیده‌ترین دوره‌های رکود تقاضا در سال‌های اخیر مواجه شوند. در حالی که ترکیه و تا حدودی ایتالیا با رشد خفیف قیمت‌ها امید به بازگشت بازار دارند، چین و ایالات متحده همچنان شاهد عقب‌نشینی قیمت میلگرد هستند.
نوسان میان ثبات و رکود؛ رفتار متناقض بازار میلگرد
به گفته مرکز تحقیقاتی GMK، بازار جهانی میلگرد در اکتبر ۲۰۲۵ رفتاری دوگانه از خود نشان داد. درحالی‌که ترکیه با افزایش جزئی قیمت میلگرد به سطح ۵۴۷ دلار در هر تن رسید، چین و آمریکا شاهد کاهش قیمت بودند. تقاضای ضعیف در پروژه‌های ساختمانی، به‌ویژه در بازارهای نوظهور آسیایی، عاملی کلیدی در عقب‌نشینی قیمت‌ها محسوب می‌شود. در ترکیه، افزایش بهای قراضه باعث شد فولادسازان در پی انتقال این هزینه به قیمت نهایی باشند، اما مقاومت خریداران مانع از تثبیت رشد شد. در اروپا، مسیر قیمتی میلگرد از کشوری به کشور دیگر متفاوت بود؛ ایتالیا اندکی رشد را تجربه کرد، اما شمال اروپا به پایین‌ترین سطوح قیمتی خود از نوامبر ۲۰۲۳ رسید. در ایالات متحده نیز با وجود محدودیت عرضه و تعمیرات کارخانه‌ها، افت تقاضا مانع از هرگونه جهش قیمتی شد. کارشناسان پیش‌بینی می‌کنند در ماه نوامبر ثبات نسبی برقرار باشد، چرا که هنوز پروژه‌های زیرساختی بزرگ و انرژی‌های تجدیدپذیر قادر به تحریک چشمگیر بازار نیستند.
چین؛ قلب تپنده‌ای که کند می‌تپد
در اقتصاد جهانی فولاد، تحولات چین همواره تعیین‌کننده است. داده‌های اخیر نشان می‌دهد قیمت میلگرد در بازار چین از ابتدای اکتبر بیش از ۲ درصد افت کرده و به حدود ۴۳۰ دلار در هر تن رسیده است. این کاهش در حالی رخ داده که هزینه مواد اولیه و سنگ‌آهن در سطح بالایی باقی مانده است. تقاضای ضعیف داخلی، همراه با کاهش سرعت پروژه‌های عمرانی و صنعتی، موجب انباشت موجودی در انبارها شده است. تعطیلات هفته طلایی چین نیز فرصت فروش را از بسیاری از تولیدکنندگان گرفت و پس از آن بازار در سکون فرو رفت.
بااین‌حال، چشم‌انداز میان‌مدت ممکن است متفاوت باشد. بانک گلدمن ساکس در تازه‌ترین پیش‌بینی خود قیمت سنگ‌آهن را برای سال ۲۰۲۶ تا ۹۳ دلار افزایش داده است. این تغییر به دلیل حمایت‌های اقتصادی دولت چین و کاهش ذخایر فولاد در بازار داخلی تعبیر می‌شود. اگر برنامه‌های عمرانی دولت پکن و سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌های سبز از سر گرفته شود، می‌تواند در نیمه نخست سال آینده جان تازه‌ای به بازار فولاد جهانی بدمد.
اروپا و آمریکا؛ رکود مزمن میلگرد در دل صنایع پرهزینه
در اتحادیه اروپا، بازار میلگرد پاییز کم‌رمقی را تجربه کرد. در حالی که ایتالیا با افزایش خفیف قیمت‌ها تلاش کرد از سقوط مداوم جلوگیری کند، کشورهای شمالی اروپا همچنان درگیر رقابت با واردات ارزان و انباشت موجودی بالا هستند. محدودیت پروژه‌های خصوصی و کندی اجرای طرح‌های عمرانی، فضای تقاضا را تضعیف کرده است. فرانسه نیز با حاشیه سود پایین و رقابت شدید داخلی مواجه است.
درسوی‌دیگر اقیانوس اطلس، فولادسازان آمریکایی با وجود محدودیت عرضه، شاهد کاهش قیمت میلگرد بودند. پروژه‌های زیرساختی فدرال هنوز به سطح اثرگذاری مطلوب نرسیده و فعالیت بخش خصوصی در ساخت‌وساز به پایین‌ترین سطح خود از سال ۲۰۲۰ سقوط کرده است. اگرچه انتظار می‌رود در سال ۲۰۲۶ با آغاز به کار واحدهای تولیدی جدید و اجرای طرح‌های انرژی تجدیدپذیر، تعادل نسبی به بازار بازگردد، اما تا آن زمان فولاد آمریکا نیز درگیر رکودی ساختاری خواهد بود.
ایران و خاورمیانه؛ جست‌وجوی مسیر تازه در میانه نوسانات جهانی
در حالی که بسیاری از بازارهای جهانی با رکود تقاضا دست‌وپنجه نرم می‌کنند، منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا نشانه‌هایی از پایداری را بروز داده است. طبق آمار انجمن جهانی فولاد، تولید آهن اسفنجی در منطقه MENA طی ۹ ماه نخست سال ۲۰۲۵ بیش از ۲.۲ درصد رشد داشته و ایران و عربستان سهم عمده‌ای از این افزایش را به خود اختصاص داده‌اند. ایران با رشد ۱.۷ درصدی تولید، همچنان بزرگ‌ترین تولیدکننده آهن اسفنجی منطقه است و با ثبات نسبی عملکرد واحدها، توانسته خود را از شوک‌های قیمتی جهانی تا حدی مصون نگه دارد.
درعین‌حال، صنعت فولاد ایران در مسیر تازه‌ای از تحول قرار گرفته است. تمرکز بر تولید محصولات با ارزش افزوده بالا مانند انواع ورق، ازجمله: ورق‌های خودرویی، فولادهای خاص و آلیاژی، و ورق‌های ضدخوردگی، نشان می‌دهد سیاست‌گذاران به‌دنبال عبور از چرخه تولید خام و ورود به زنجیره‌های فناورانه هستند. این گذار، اگر با حمایت‌های سیاستی و مالی مناسب همراه شود، می‌تواند فولاد ایران را در جایگاهی متفاوت از بازارهای منطقه‌ای و جهانی قرار دهد؛ جایگاهی که در آن پایداری تولید، بهره‌وری انرژی و صادرات محصولات پیشرفته سه محور اصلی رقابت خواهند بود.
درمجموع، پاییز ۲۰۲۵ را می‌توان دوره‌ای از رکود تقاضا و بازآرایی ساختاری در بازار جهانی فولاد دانست. تقاضای جهانی هنوز به سطح پیش از همه‌گیری بازنگشته، پروژه‌های ساخت‌وساز در اغلب کشورها کند شده‌اند و فشار هزینه مواد اولیه بر تولیدکنندگان سنگینی می‌کند. با این حال، تحولات فناورانه در صنعت فولاد و جهت‌گیری کشورهایی مانند ایران، کره جنوبی و چین به سمت تولید محصولات با ارزش افزوده بالا، نویددهنده تغییر مسیر بازار در سال‌های آینده است. به نظر می‌رسد تا زمانی که شاخص‌های تقاضای جهانی و رشد اقتصادی احیا نشوند، بازار میلگرد در محدوده‌ای کم‌نوسان باقی خواهد ماند؛ اما بازیگران نوآور این صنعت، آینده را از دل همین رکود خواهند ساخت.
