شمش ۳۳ هزار تومانی؛ مرز روانی جدید بازار آهن آلات

به گزارش آهن آنلاین؛ بازار آهن و فولاد در هفته‌های اخیر پس از چند موج افزایشی، حالا در مرحله‌ای ایستاده که بسیاری از فعالان آن را «نقطه تصمیم» می‌دانند. در حالی که نرخ شمش ۳۳ هزار تومانی حالا به‌نوعی به عنوان مرز روانی جدید بازار شناخته می‌شود، برخی تحلیلگران معتقدند حمایت غیرمستقیم بانک مرکزی از این نرخ می‌تواند به معنای پایان فاز اصلاحی و شروع دوره‌ای از ثبات نسبی باشد. در همین حال، تداوم سیاست‌های ارزی، افزایش نرخ دلار حواله و همگرایی بازارهای ارزی، بر رفتار عرضه‌کنندگان و قیمت‌گذاری‌ها در بورس کالا تأثیر گذاشته است.

بازار فولاد بعد از تب و تاب، به آرامش رسیده است

پس از چند هفته نوسانات پی‌درپی و رشدهای ناگهانی، بازار فولاد در روزهای اخیر وارد فاز آرام‌تری شده است. در بیشتر زیرمجموعه‌ها از جمله قیمت میلگرد و تیرآهن، ثبات قیمتی یا حتی کاهش‌های جزئی مشاهده می‌شود. داده‌های میدانی نشان می‌دهد در برخی مبادی فروش، نرخ شمش بلوم حدود چهار درصد نسبت به دو هفته قبل افت کرده و حدود ۱۴۰۰ تومان از هر کیلو کاهش یافته است.
این عقب‌نشینی تدریجی در واقع نتیجه طبیعی دستورالعمل‌های جدید ابلاغی به بورس کالاست؛ جایی که عرضه‌های مستمر و هفتگی باعث شده هیجانات رقابتی فروکش کند. بازار که پیش‌تر تحت تأثیر رشدهای مقطعی و جو روانی ناشی از افزایش نرخ ارز قرار داشت، حالا با نوعی واقع‌بینی جدید مواجه است. به نظر می‌رسد تا زمانی که سیاست محدودکننده قیمت‌های داخلی نسبت به نرخ صادراتی پابرجا باشد، فولادسازان با سقف قیمتی مشخصی مواجه‌اند و بازار مقاطع طویل فعلاً در نقطه‌ای از تعادل ایستاده است.

چراغ سبز بانک مرکزی و بازتعریف نرخ کف شمش

یکی از تحولات کلیدی روزهای اخیر، تصمیم بانک مرکزی در خصوص فروش ۲۰ درصد ارز حاصل از صادرات خوش‌حساب‌ها در تالار دوم مرکز مبادله است. این اقدام اگرچه در ظاهر سیاستی ارزی محسوب می‌شود، اما اثرات روانی آن در بازار فولاد محسوس بوده است. بر اساس محاسبات قیمتی، شمش ۳۳ هزار تومانی با در نظر گرفتن مالیات بر ارزش افزوده، معادل دلاری حدود ۷۸ هزار تومان را پوشش می‌دهد؛ نرخی که حالا با مجوز ضمنی بانک مرکزی، از سوی برخی فعالان به عنوان کف واقعی بازار تفسیر می‌شود.
در واقع، این اقدام نوعی سیگنال حمایتی تلقی می‌شود که می‌تواند مانع از ادامه روند اصلاحی قیمت‌ها شود. هرچند طرح‌های تشویقی بانک مرکزی مستقیماً بر قیمت‌گذاری داخلی تأثیر ندارند، اما در شرایطی که صادرکنندگان فولادی با چالش بازگشت ارز مواجه‌اند، فراهم شدن امکان فروش در تالار دوم می‌تواند انگیزه عرضه را افزایش داده و فضای روانی بازار را متعادل‌تر کند.

نرخ ارز و سایه سنگین آن بر فولاد

در کنار تحولات داخلی بازار، نوسانات نرخ ارز همچنان بازیگر اصلی صحنه است. دلار حواله در بازار تجاری به کانال ۷۰ هزار تومان رسیده و نسبت به ابتدای دولت چهاردهم حدود ۵۵ درصد رشد داشته است. این افزایش تدریجی، حاصل سیاست آگاهانه بانک مرکزی برای کاهش فاصله میان نرخ نیما و بازار آزاد بوده است.
نتیجه این سیاست، شکل‌گیری نوعی همگرایی قیمتی در بازارهای ارزی مختلف است که مستقیماً بر قیمت پایه محصولات فولادی اثرگذار است. اکنون با نزدیک شدن نرخ ارز تجاری به سطح بازار آزاد، بسیاری از تولیدکنندگان فولادی معتقدند دامنه نوسان قیمت‌های داخلی کاهش یافته و بازار از شوک‌های قیمتی ناگهانی فاصله گرفته است. به بیان دیگر، تداوم این وضعیت می‌تواند ثبات نسبی در نرخ ارز را به ثبات در بازار فولاد ترجمه کند؛ مگر آنکه در هفته‌های آینده تصمیمات جدیدی از سوی سیاست‌گذار ارزی یا مالی اتخاذ شود.

سیگنال‌های متناقض در بازار مقاطع و ورق‌ها

در بخش مقاطع طویل، نوسانات محدود اما دوگانه‌ای دیده می‌شود. امروز در بسیاری از کارخانه‌ها قیمت میلگرد ثابت ماند، اما برخی تولیدکنندگان بین ۱۰۰ تا ۵۰۰ تومان افزایش اعلام کردند. قیمت تیرآهن نیز در محدوده‌ای مشابه با نوسان ۱۰۰ تا ۲۰۰ هزار تومانی همراه بود. این رفتار ناهمگون نشان می‌دهد بازار هنوز به نقطه قطعیت نرسیده و در فاز سنجش واکنش تقاضا قرار دارد.
در مقابل، بازار ورق سیاه ثبات بیشتری دارد؛ هرچند فولاد مبارکه در برخی ضخامت‌ها کاهش ۵۰۰ تومانی اعمال کرده است. به نظر می‌رسد اختلاف رفتار قیمتی میان مقاطع و ورق‌ها ناشی از تفاوت در سطح تقاضا و موجودی انبارها باشد. در مجموع، بازار فعلاً در وضعیت «تثبیت نرم» قرار دارد؛ یعنی نه آن‌قدر قوی که رشد کند و نه به اندازه‌ای ضعیف که دچار ریزش شود.

آیا اصلاح قیمت آهن آلات به پایان رسیده است؟

برآیند تحولات اخیر نشان می‌دهد بازار فولاد در مسیر عبور از دوره اصلاحی و حرکت به سمت ثبات نسبی قرار گرفته است. حمایت غیرمستقیم بانک مرکزی از نرخ شمش ۳۳ هزار تومانی، رشد تدریجی نرخ ارز تجاری، و تداوم عرضه‌های منظم در بورس کالا، همگی عواملی هستند که به شکل‌گیری کف قیمتی جدید کمک کرده‌اند.
بااین‌حال، برای آغاز موج جدید افزایشی نیاز به تغییر معنادار در سمت تقاضا یا محرک‌های سیاستی است؛ عواملی که فعلاً نشانه‌ای از آن‌ها دیده نمی‌شود. بنابراین می‌توان گفت بازار فعلی فولاد در مرحله‌ای از تثبیت محتاطانه قرار دارد؛ جایی که نه افت شدید محتمل است و نه جهش آنی. اگر تصمیمات ارزی جدید بانک مرکزی در مسیر فعلی تداوم یابد، احتمالاً تا پایان پاییز شاهد نوسانات محدود و پایدار خواهیم بود.