آیا میلگرد به کانال جدید قیمتی وارد می‌شود؟
به گزارش آهن آنلاین؛ بازار آهن آلات در روزهای اخیر با افت قابل توجه قیمت‌ها روبه‌رو بوده است؛ روندی که بیش از همه در میلگرد خود را نشان داده و به کاهش نرخ این محصول تا حدود ۳۵ هزار تومان منجر شده است. این تغییر قیمتی نه‌تنها برای فعالان بازار آهن آلات و حوزه ساخت‌وساز و غیره اهمیت دارد، بلکه آینده کل زنجیره فولاد را نیز تحت‌تأثیر قرار می‌دهد. از یک سو، کاهش نرخ دلار و فرونشست هیجانات ابتدای هفته موجب عقب‌نشینی سریع قیمت‌ها شد و از سوی دیگر، ضعف تقاضای داخلی و محدودیت نقدینگی در بازار، فضای رکودی را تشدید کرد. همزمان بحران‌های ساختاری همچون کمبود انرژی و مقررات پیچیده نیز به تضعیف صنعت فولاد دامن زده‌اند.
رکود سنگین و عقب نشینی میلگرد
میلگرد به‌عنوان شاخص‌ترین محصول بازار آهن آلات، طی هفته اخیر با کاهش نرخ معناداری همراه شد. پیشنهادهای فروش در مبادی مهمی همچون کارخانه ابرکوه، اروند، جهان فولاد سیرجان و اهواز به محدوده ۳۶ هزار تومان رسید؛ سطحی که نشان از عقب‌نشینی دوباره از کانال ۳۸–۳۷ هزار تومانی دارد. علت اصلی این افت، کمبود تقاضای مؤثر و مشکلات نقدینگی در بازار داخلی است.این کاهش قیمت در ذوب آهن اصفهان بیشتر بوده به نوعی که سایز ۱۸ این محصول به کانال ۳۲ هزار تومانی وارد شده.
بسیاری از خریداران به دلیل رکود ساخت‌وساز و نبود چشم‌انداز روشن، تمایلی به خرید در حجم بالا ندارند و همین مسئله فروشندگان را ناچار کرده برای جذب مشتری نرخ‌ها را کاهش دهند. به‌ویژه در ساعات پایانی معاملات، با افت بیشتر نرخ دلار، رقابت منفی میان عرضه‌کنندگان شدت گرفت و برخی تجار میلگرد خراسان را حتی تا ۳۶.۸ هزار تومان عرضه کردند. این روند به‌وضوح نشان می‌دهد بازار میلگرد فعلاً در فاز نزولی قرار دارد و شانس ورود به کانال قیمتی پایین‌تر را از دست نداده است!
سایر محصولات فولادی زیر فشار کاهش نرخ
افت قیمت محدود به میلگرد نماند و تقریباً همه محصولات زنجیره فولاد تحت‌تأثیر قرار گرفتند. تیرآهن در اغلب کارخانه‌ها ۵۰ تا ۱۵۰ هزار تومان کاهش یافت و انواع ورق سیاه ST37 و ST52 نیز افتی بین ۲۰۰ تا ۸۰۰ تومان را تجربه کردند. ورق گالوانیزه، روغنی و رنگی هم در اکثر مبادی ۱۰۰ تا ۳۰۰ تومان ارزان‌تر شدند. در بازار پروفیل و نبشی و ناودانی، ثبات بیشتری مشاهده شد، اما همینجا هم برخی تولیدکنندگان ناچار شدند برای رقابت، افزایش‌های مقطعی پیشین را پس بگیرند. این گستردگی کاهش نرخ نشان می‌دهد فشار تقاضا بر کل زنجیره حاکم شده و مسئله‌ای فراتر از نوسانات کوتاه‌مدت یک محصول خاص است. به عبارت دیگر، بازار آهن آلات ایران در حال حاضر تحت تأثیر مجموعه‌ای از عوامل درونی و بیرونی به سمت رکود عمومی سوق یافته است.
دلار و جو روانی؛ محرک اصلی افت اخیر قیمت میلگرد
یکی از کلیدی‌ترین عوامل تغییرات اخیر، نوسان نرخ ارز است. در روزهایی که دلار با افت همراه شد، میلگرد و سایر محصولات فولادی نیز سریعاً عقب‌نشینی کردند. این همبستگی قیمتی نشان می‌دهد بازار همچنان به‌شدت تحت تأثیر دلار قرار دارد. کاهش نرخ ارز باعث شد بخش بزرگی از تقاضای سفته‌بازی و احتکاری از بازار خارج شود و فروشندگان برای جلوگیری از انباشت موجودی، قیمت‌ها را پایین بیاورند.
علاوه‌بر‌این، هیجاناتی که ابتدای هفته بازار را ملتهب کرده بود، با سرعت زیادی فروکش کرد و همین امر شدت رقابت منفی را افزایش داد. در واقع، ترکیب کاهش دلار و نبود تقاضای واقعی باعث شد فروشندگان راهی جز عقب‌نشینی نداشته باشند. با این حال، اگر نرخ ارز بار دیگر صعودی شود یا سیاست‌های ارزی تغییر کند، می‌توان انتظار داشت بازار آهن آلات نیز نسبت به آن واکنش نشان دهد و شاید دوباره به سمت سطوح بالاتر حرکت کند.
بحران های ساختاری و چشم انداز صنعت فولاد
در کنار این عوامل کوتاه‌مدت، مشکلات ریشه‌ای صنعت فولاد نیز بر آینده قیمت‌ها سایه افکنده است. همایش اخیر تاب‌آوری صنعت فولاد بار دیگر نشان داد که بحران انرژی و مقررات زائد بزرگ‌ترین تهدید برای این صنعت محسوب می‌شوند. ناترازی برق و گاز موجب شده در سال گذشته بیش از ۱۰ میلیون تن از ظرفیت تولید از دست برود. این مسئله نه‌تنها عرضه داخلی را محدود کرده، بلکه تولیدکنندگان را به سمت صادرات مواد خام و کم‌ارزش سوق داده است؛ اقدامی که عملاً ارزش افزوده کشور را کاهش می‌دهد. از سوی دیگر، الزام به بازگرداندن ارز صادراتی با نرخ‌های دستوری، عرضه اجباری در بورس کالا و شوک‌های پیاپی در قیمت حامل‌های انرژی، حاشیه سود فولادسازان را به حداقل رسانده است. این فشارها در بلندمدت می‌تواند عرضه داخلی را شکننده‌تر کند و زمینه‌ساز نوسانات قیمتی شدیدتر شود. بنابراین هرچند امروز بازار با افت نرخ مواجه است، اما تداوم بحران‌های زیرساختی می‌تواند معادله آینده را به‌طور کامل تغییر دهد.
بازار آهن آلات در شرایطی قرار گرفته که ضعف تقاضا، کاهش نرخ دلار و جو روانی منفی باعث افت شدید قیمت‌ها، به‌ویژه در میلگرد، شده است. همزمان تیرآهن، ورق و سایر محصولات فولادی نیز مسیر نزولی مشابهی را تجربه کرده‌اند. با این حال، بحران‌های انرژی، مقررات سخت‌گیرانه و فشارهای خارجی همچنان تهدیدی جدی برای صنعت فولاد ایران محسوب می‌شوند و در صورت تداوم، می‌توانند باعث کاهش عرضه و بازگشت قیمت‌ها به مسیر صعودی شوند. بنابراین پاسخ به پرسش «آیا میلگرد به کانال جدید قیمتی وارد می‌شود؟» این است که در کوتاه‌مدت بله، احتمال ادامه عقب‌نشینی وجود دارد؛ اما در بلندمدت، ناپایداری زیرساخت‌ها و فشارهای اقتصادی می‌تواند جهت بازار را بار دیگر تغییر دهد. آینده این بازار بیش از هر چیز به سیاست‌های ارزی و مدیریت بحران انرژی گره خورده است.
