آیا تمدید قطعنامه ۲۲۳۱ تب بازار آهن آلات را کاهش می‌دهد؟
به گزارش آهن آنلاین؛ بازار آهن آلات ایران در روزهای اخیر در شرایطی قرار گرفته که عوامل سیاسی و اقتصادی داخلی و خارجی همزمان بر آن اثرگذار شده‌اند. مذاکرات ایران و سه کشور اروپایی در ژنو، همراه با تلاش روسیه برای تمدید قطعنامه ۲۲۳۱، فضایی پر از ابهام و انتظار را در حوزه دیپلماسی ایجاد کرده است. در همین حال، بازارهای جهانی فولاد و مواد اولیه با نوساناتی همراه شده‌اند که مستقیماً بر قیمت‌گذاری و روند معاملات داخلی تأثیر می‌گذارند. افزایش نرخ ارز و عبور آن از مرز ۹۵ هزار تومان نیز محرک دیگری برای تغییرات اخیر در قیمت میلگرد و تیرآهن محسوب می‌شود.
دیپلماسی در ژنو و سایه آن بر بازار
گفتگوهای اخیر ایران با سه کشور اروپایی در ژنو بار دیگر نشان داد که موضوع برجام و قطعنامه ۲۲۳۱ همچنان به‌عنوان متغیری کلیدی بر فضای سیاسی و اقتصادی ایران سایه افکنده است. سخنگوی وزارت خارجه تأکید کرد که در این نشست، ایران صریح و روشن خواستار رفع تحریم‌ها و تأمین حقوق هسته‌ای خود شد و هشدار داد که استفاده از مکانیزم ماشه می‌تواند تبعات سنگینی برای طرف‌های اروپایی داشته باشد. در همین حال، روسیه پیش‌نویس قطعنامه‌ای برای تمدید ۲۲۳۱ به شورای امنیت ارائه کرده که در صورت پذیرش، امکان استفاده از مکانیزم بازگشت تحریم‌ها را محدود خواهد کرد. هرچند برخی تحلیل‌گران غربی نسبت به نیت روسیه تردید دارند، اما این پیشنهاد نشانه‌ای از تلاش برای جلوگیری از تشدید تنش‌هاست.
تأثیر چنین روندهایی بر بازار آهن آلات ایران مستقیم نیست، اما از آنجا که دیپلماسی و تحریم‌ها بر مسیر صادرات و هزینه واردات مواد اولیه نقش تعیین‌کننده دارند، فعالان این حوزه با حساسیت ویژه‌ای تحولات سیاسی را دنبال می‌کنند. هرگونه توافق یا شکست مذاکرات می‌تواند به سرعت بر هزینه‌های تولید و نوسانات قیمتی در بازار داخلی منعکس شود.
جهان فولاد در انتظار ثبات
همزمان با تحولات دیپلماتیک، بازارهای جهانی فولاد با روندی پرنوسان اما نسبتاً محتاطانه روبه‌رو بوده‌اند. در هفته گذشته، قیمت بیلت صادراتی در دریای سیاه از ۴۴۸ دلار به ۴۴۵ دلار کاهش یافت و بازار داخلی چین نیز با افت ۴ دلاری مواجه شد. در مقابل، ترکیه شاهد افزایش ۵ دلاری بیلت وارداتی بود. این تغییرات کوچک نشان‌دهنده بازاری است که تحت فشار عرضه و تقاضای نامتوازن، هنوز چشم‌انداز روشنی از مسیر آینده ندارد.
در بخش سنگ آهن نیز چین به‌عنوان بزرگ‌ترین مصرف‌کننده جهانی کاهش محدودی در قیمت تجربه کرد و هر تن سنگ آهن با خلوص ۶۲ درصد حدود ۱۰۰٫۸ دلار معامله شد. محدودیت‌های تولید و برنامه‌های تعمیرات صنایع پایین‌دستی موجب شده بازار نسبتا آرام بماند. این وضعیت گرچه خطر سقوط شدید قیمت‌ها را کاهش داده، اما فضای اطمینان‌بخشی نیز برای تولیدکنندگان و خریداران ایجاد نکرده است.
در کنار این موارد، ثبات نسبی قیمت نفت و برخی فلزات اساسی مانند قراضه و اسلب نشان می‌دهد که بازار جهانی در حال حاضر در انتظار روشن شدن آینده روابط تجاری و سیاست‌های بین‌المللی است؛ انتظاری که به بازار فولاد ایران نیز سرایت کرده است.
نرخ ارز و دگرگونی در معاملات داخلی
اگرچه متغیرهای بین‌المللی اهمیت زیادی در تعیین مسیر بازار دارند، اما آنچه این روزها بیش از همه فعالان بازار آهن آلات ایران را تحت تأثیر قرار داده، جهش نرخ ارز است. عبور دلار از مرز ۹۵ هزار تومان و ورود به کانال ۹۷ هزار تومانی، بلافاصله خود را در معاملات داخلی نشان داد. در بازار میلگرد، بسیاری از کارخانه‌های فولادی قیمت‌ها را بین ۱۰۰ تا ۵۰۰ تومان افزایش دادند و در بازار تیرآهن نیز رشد ۵۰ تا ۵۰۰ هزار تومانی گزارش شد. هرچند برخی واحدها ترجیح دادند ثبات قیمتی را حفظ کنند، اما روند کلی بازار نشان‌دهنده آغاز یک موج افزایشی جدید است.
این نوسان ارزی از دو جنبه اثرگذار است: نخست از منظر هزینه‌های تولید و تأمین مواد اولیه که با افزایش قیمت ارز بالاتر می‌رود و دوم از منظر روانی که موجب شکل‌گیری انتظارات تورمی میان خریداران و فروشندگان می‌شود. همین موضوع باعث شده تا رکود نسبی تقاضا در بازار فولاد با احتیاط بیشتری دنبال شود و بسیاری از مصرف‌کنندگان نهایی در انتظار تثبیت شرایط بمانند.
آینده‌ای مبهم اما پر از فرصت
ترکیب تحولات سیاسی و اقتصادی اخیر تصویری پیچیده از آینده بازار آهن آلات ایران ترسیم می‌کند. از یک سو، ادامه مذاکرات با اروپا و تلاش روسیه برای جلوگیری از فعال‌سازی مکانیزم ماشه می‌تواند در صورت موفقیت به کاهش فشارهای بین‌المللی بر صادرات فولاد ایران منجر شود. از سوی دیگر، بازارهای جهانی همچنان تحت تأثیر رکود تقاضا و تغییرات محدود قیمت‌ها قرار دارند و همین موضوع باعث می‌شود فعالان داخلی نتوانند بر روی روندی باثبات حساب باز کنند.
افزایش نرخ ارز نیز به‌عنوان موتور محرک داخلی، اگرچه در کوتاه‌مدت به رشد قیمت‌ها دامن می‌زند، اما در بلندمدت می‌تواند رکود بیشتری را بر بازار تحمیل کند؛ زیرا توان خرید مصرف‌کنندگان کاهش یافته و پروژه‌های عمرانی و ساختمانی با هزینه‌های بالاتری مواجه خواهند شد. با این حال، کارشناسان بر این باورند که در شرایط فعلی، انعطاف‌پذیری در معاملات و رصد مداوم تحولات سیاسی و جهانی، کلید عبور از این مقطع حساس برای فعالان بازار آهن آلات خواهد بود.
