بازار آهن آلات میان دولبه قیچی رکود
به‌گزارش آهن آنلاین؛ در حالی که دور پنجم مذاکرات غیرمستقیم ایران و آمریکا با میانجیگری عمان به پایان رسیده، بازار داخلی فولاد و آهن آلات تحت تأثیر هم‌زمان ابهام در فضای سیاسی و بحران انرژی، روزهای پرتنشی را تجربه می‌کند. نشانه‌های روشنی از توافق نهایی دیده نمی‌شود و در عین حال، صنایع مادر کشور به ویژه فولاد، با محدودیت‌های شدید برق‌رسانی و توقف تولید مواجه‌اند؛ شرایطی که نه‌تنها منجر به رشد قیمت‌ها در بازار شده، بلکه آینده تعهدات صادراتی و جایگاه جهانی ایران در زنجیره تولید را در معرض تهدید قرار داده است.
مذاکرات مبهم، امیدی شکنندی به بازار آهن آلات بخشید!
دور تازه مذاکرات در حالی به پایان رسید که توییت وزیر خارجه عمان، بوسعیدی، با عبارت «پیشرفتی نه چندان قطعی» عملاً فضای نااطمینانی را تقویت کرد. به نظر می‌رسد پیشنهادهای جدیدی از سوی میانجی عمان برای حل‌وفصل مسأله غنی‌سازی مطرح شده، اما فعلاً جزئیات این راهکارها روشن نیست. در این بین، برخی تحلیل‌گران گمانه‌هایی همچون توافق موقت، کنسرسیوم غنی‌سازی، یا توقف موقت برنامه‌های هسته‌ای ایران را مطرح کرده‌اند، اما هیچ‌کدام هنوز مورد تأیید رسمی قرار نگرفته است. آنچه مسلم است، ادامه مذاکرات در شرایطی که طرفین هنوز نسبت به راهکارهای عمان فقط ابراز «آمادگی برای بررسی» کرده‌اند، بیش از آن‌که نشانه‌ای از پیشرفت واقعی باشد، بیانگر نوعی نگرانی از شکست کامل مذاکرات و عدم آمادگی برای مواجهه با سناریوهای بعد از آن است. در چنین فضایی، بازارهای داخلی نیز دچار نوعی سردرگمی و انتظار شده‌اند، به‌ویژه بازارهای وابسته به سیاست خارجی مانند فولاد
اختلال جدی در تعادل تولید و مصرف!
هم‌زمان با این تحولات، مشکلات مربوط به تامین برق در کشور مستقیماً بر پیکره تولید فولاد تأثیر گذاشته است. بنابر اظهارات یکی از اعضای اتحادیه آهن‌فروشان استان یزد، بسیاری از کارخانه‌های فولاد، گندله‌سازی، سیمان و حتی صنایع شیشه و سنگ، به دلیل محدودیت‌های جدید مصرف برق تعطیل شده‌اند. از سوی دیگر، سفارش‌هایی که باید در بورس کالا به صنایع تحویل داده می‌شدند، به‌موقع نرسیده‌اند و این تاخیرها به اختلال در زنجیره تولید و عرضه منجر شده است. بر اساس اطلاعیه‌های ارسالی به کارخانه‌ها، تا اطلاع ثانوی فعالیت آن‌ها به دلیل قطعی برق متوقف شده و در حال حاضر، تنها محصولاتی در بازار عرضه می‌شوند که از دپوهای هفته‌های گذشته باقی مانده‌اند. همین عامل باعث افزایش قیمت‌ها در بازار شده و به گفته فعالان بازار، بخشی از دلهره عمومی نسبت به افزایش مجدد نرخ‌ها از همین محدودیت تولید ناشی می‌شود.
کارشناسان هشدار می‌دهند که استمرار این شرایط نه‌تنها بازار داخلی را با فشار مواجه خواهد کرد، بلکه جایگاه ایران در بازارهای صادراتی نیز به‌شدت آسیب‌پذیر شده است. بر خلاف بازار داخلی که معمولاً به شرایط تطبیق پیدا می‌کند، مشتریان خارجی صبر و تحملی برای تأخیر در تحویل یا افت کیفیت ندارند و بلافاصله به سراغ جایگزین‌های دیگر خواهند رفت. در این شرایط، صنایع کشور نه تنها با بحران تأمین انرژی مواجه‌اند، بلکه به دلیل نبود چشم‌انداز روشن در سیاست خارجی و بلاتکلیفی اقتصادی ناشی از ناترازی بودجه، توان پاسخگویی به تعهدات داخلی و خارجی خود را از دست داده‌اند. به اعتقاد برخی فعالان صنعتی، کاهش سرعت گردش پول، تورم مزمن و بی‌ثباتی در سیاست‌گذاری، چرخه رکود را عمیق‌تر کرده و دولت را ناگزیر از اصلاحات ساختاری کرده است.
جهش قیمت‌ها در بازار آهن آلات هشدار به دولت است!
بررسی‌های میدانی نشان می‌دهد که در ده روز گذشته قیمت تیرآهن متوسط (سایزهای ۱۴، ۱۵، ۱۸) از محدوده ۳۵ تا ۳۷ هزار تومان به حدود ۴۳ هزار تومان رسیده است. همچنین تیرآهن سنگین به بالای ۵۰ هزار تومان و میلگرد نیز به محدوده ۳۶,۵ تا ۳۸ هزار تومان افزایش یافته است. این رشد قیمت‌ها در حالی رخ داده که تقاضا در بازار به حداقل خود رسیده و در واقع فشار سمت عرضه، عامل اصلی افزایش نرخ‌ها بوده است. فعالان بازار معتقدند که اگر دولت راه‌حلی برای بحران برق و سیاست خارجی نیابد، این روند صعودی ادامه‌دار خواهد بود. به‌ویژه افزایش قیمت شمش که تا ۷ درصد رشد را تجربه کرده، می‌تواند محرک دومینویی برای رشد بیشتر قیمت سایر محصولات فولادی باشد.
ترکیب پیچیده‌ای از عوامل سیاسی، ساختاری و انرژی، چشم‌انداز بازار فولاد را بیش از هر زمان دیگری مبهم کرده است. از یک سو، مذاکرات خارجی هنوز وارد مرحله تصمیم‌گیری نشده و نشانه‌ای از توافق ملموس دیده نمی‌شود. از سوی دیگر، صنایع داخلی با بحران کمبود انرژی، ناترازی بودجه، اختلال در تأمین مواد اولیه و از دست رفتن بازارهای صادراتی دست‌به‌گریبان‌اند. در این شرایط، هرگونه عقب‌نشینی در مذاکرات یا تعلل در اصلاح سیاست‌های انرژی و مالی، می‌تواند موج جدیدی از رکود تورمی را بر بازارهای صنعتی کشور تحمیل کند. اکنون بیش از هر زمان دیگری، بازار فولاد در انتظار تصمیم‌های شجاعانه و واقع‌بینانه از سوی دولت و سیاست‌گذاران است.
