بازی پیچیده قیمت ها در بازار آهن آلات
به گزارش آهن‌آنلاین؛ در روزهای اخیر، تحرکات اقتصاد چین در بازارهای جهانی به‌ویژه در حوزه فولاد، بار دیگر توجه تحلیلگران را به خود جلب کرده است. چین، به‌عنوان بزرگ‌ترین تولیدکننده و صادرکننده فولاد خام در جهان، نقشی کلیدی در تعیین سمت‌وسوی بازارهای جهانی ایفا می‌کند؛ نقشی که با توجه به رشد چشمگیر صادرات و تولید در ماه مارس، اهمیتی دوچندان یافته است. این در حالی‌ست که در فضای داخلی، کاهش نرخ ارز و امیدواری به بهبود اقتصادی باعث ایجاد نوعی آرامش نسبی و ثبات در قیمت‌ها شده است؛ گرچه بازار همچنان به‌دنبال سیگنال‌های قطعی‌تر برای جهت‌گیری قیمتی است.
صادرات خیره‌کننده چین، در سایه جنگ تجاری
بر اساس گزارش اداره ملی آمار چین، تولید فولاد خام و آهن آلات این کشور در ماه مارس به بیش از ۹۲.۸ میلیون تن رسیده است؛ رقمی که نسبت به ماه گذشته افزایشی چشمگیر داشته و از منظر تاریخی نیز بالاترین سطح از ماه مه سال گذشته محسوب می‌شود. این رشد، ناشی از دو عامل اصلی است: بهبود حاشیه سود کارخانه‌های فولادسازی در نتیجه کاهش نسبی قیمت مواد اولیه، و همچنین افزایش تقاضای صادراتی.
با کاهش تقاضای داخلی و توقف بسیاری از پروژه‌های عمرانی، چین تمرکز خود را به بازارهای بین‌المللی معطوف کرده است؛ مسیری که منجر به رشد قابل‌توجه صادرات فولاد در سه‌ماهه نخست سال جاری شده است. اما تحلیلگران هشدار می‌دهند که این روند، الزاماً پایدار نخواهد بود. تنش‌های تجاری میان چین و آمریکا، احتمال وضع تعرفه‌های جدید یا محدودیت‌های وارداتی از سوی کشورهای غربی، و همچنین مخاطرات زیست‌محیطی ناشی از افزایش تولید، همگی عواملی‌اند که می‌توانند این مسیر صعودی را با چالش روبه‌رو کنند.
داده‌های گمرک چین حاکی از آن است که صادرات این کشور در ماه گذشته میلادی با رشد ۱۲.۴ درصدی همراه بوده؛ رقمی که به‌مراتب فراتر از برآوردهای اولیه بوده و حتی بهترین عملکرد صادراتی از اکتبر سال گذشته تاکنون به‌شمار می‌رود. در مقابل، واردات با کاهش ۴.۳ درصدی مواجه شده است.
این رشد صادراتی در حالی رخ داده که تنش‌های تجاری میان پکن و واشنگتن به نقطه حساسی رسیده است. دولت ترامپ تعرفه‌های سنگینی بر واردات از چین وضع کرده و در مقابل، پکن نیز اقدامات تلافی‌جویانه مشابهی اعمال کرده است. آخرین حلقه از این تنش‌ها، تصمیم ترامپ برای ایجاد ذخایر استراتژیک مواد معدنی دریایی‌ست که به‌نوعی پاسخ به سلطه چین بر بازار مواد معدنی نادر محسوب می‌شود. این اقدام، نه‌تنها رقابت میان دو غول اقتصادی جهان را تشدید می‌کند، بلکه می‌تواند بر قیمت و جریان تجارت فولاد و مواد اولیه آن نیز تأثیرگذار باشد.
واکنش بازار زیر سایه کاهش نرخ ارز چه بوده است؟
در بازار داخلی ایران، فضای نسبی خوش‌بینی نسبت به تحرکات اقتصادی و کاهش نرخ ارز باعث شده روند قیمت‌ها در بسیاری از محصولات فولادی با ثبات یا کاهش همراه شود. این کاهش، البته بیشتر ناشی از فضای روانی بازار و انتظار برای بهبود وضعیت اقتصادی در ماه‌های آینده است، تا ناشی از یک تحول بنیادین در عرضه یا تقاضا.در روز جاری، قیمت میلگرد در برخی کارخانه‌ها با کاهش بین ۱۰۰ تا ۱۰۰۰ تومان مواجه شد، در حالی که سایر کارخانه‌ها ثبات قیمتی را حفظ کردند. تیرآهن نیز کاهش ۵۰ تا ۱۵۰ هزار تومانی در برخی سایزها تجربه کرد.
در گروه ورق، شاهد کاهش ۱۰۰۰ تومانی در انواع ورق گالوانیزه، روغنی و رنگی بودیم؛ گرچه ورق سیاه در اکثر کارخانه‌ها قیمت ثابتی داشت. پروفیل و مقاطع سبک نیز عمدتاً بدون تغییر قیمت عرضه شدند، اما کاهش‌های محدودی در برخی کارخانه‌ها قابل مشاهده بود.
آرامش نسبی در معاملات بورس کالا
عرضه میلگرد در بورس کالا برای روز چهارشنبه با حجم بیش از ۱۲۳ هزار تن و نرخ پایه حدود ۳۳۴ هزار ریال صورت گرفت؛ رقمی که با کف قیمتی برخی محصولات در بازار آزاد (۳۶ هزار تومان + مالیات) فاصله محسوسی ندارد. این تقارب نسبی میان نرخ بازار آزاد و بورس کالا نشان‌دهنده افت فشار تقاضا و تعادل نسبی میان عرضه و تقاضا در شرایط فعلی است. بازار در انتظار تحرکات جدید از سوی خریداران عمده و پروژه‌های مصرفی‌ست و رفتار قیمت‌ها بیش از هر چیز تابعی از انتظارات اقتصادی و وضعیت نرخ ارز خواهد بود. در حال حاضر، ثبات نسبی در فضای سیاسی و سیگنال‌های غیررسمی از گشایش‌های احتمالی، باعث شده جو روانی بازار تا حدی مثبت باشد.
دو قطب متقابل!
آن‌سوی مرزها، چین با تهاجم صادراتی و افزایش تولید، فضای رقابتی شدیدی را در بازار جهانی فولاد ایجاد کرده است؛ وضعیتی که اگر با واکنش‌های سخت‌گیرانه غرب همراه شود، می‌تواند به تنش‌های گسترده‌تری در زنجیره تأمین جهانی دامن بزند.
در مقابل، بازار داخلی ایران با نوعی سکون همراه است؛ بازاری که تحت تأثیر کاهش نرخ ارز و امید به رونق اقتصادی، فعلاً در وضعیت انتظار قرار دارد. اگرچه قیمت‌ها در روزهای اخیر کاهشی بوده، اما هنوز برای قضاوت درباره روند میان‌مدت زود است. باید دید که آیا کاهش ارز تثبیت می‌شود و یا چینش جدید سیاست‌های اقتصادی، محرکی برای تقاضای مصرفی خواهد بود یا نه.تا آن زمان، بازار ایران همچنان نیم‌نگاهی به تحولات جهانی دارد؛ چراکه بازیگری مثل چین، تنها با یک چرخش سیاست صادراتی می‌تواند موجی جهانی به راه اندازد؛ موجی که حتی به بازار راکد ایران نیز سرایت خواهد کرد.
