تیرآهن، پرفروش در تالار صنعتی
به گزارش آهن آنلاین- در بازار جهانی فولاد، قیمت جهانی فولاد پس از یک دوره کاهش، به سطح 760 دلار در هر تن رسیده و در حال حاضر در یک وضعیت باثبات قرار دارد. این روند نشان‌دهنده توقف نوسانات نزولی و رسیدن بازار به‌نوعی متعادل است که می‌تواند تأثیر مستقیمی بر تصمیمات تجاری و سرمایه‌گذاری در این حوزه داشته باشد.
در همین حال، در بازار داخلی ایران، قیمت دلار با رسیدن به سطح 72,550 تومان در حال تجربه یک روند صعودی است. افزایش قیمت دلار می‌تواند منجربه افزایش هزینه‌های واردات مواد اولیه و تأثیرگذاری بر قیمت محصولات مرتبط از جمله فولاد شود. این شرایط ممکن است به افزایش فشار بر صنایع داخلی و تغییرات در هزینه تولید و عرضه منجر شود.
بازار آرام فولاد با چالش‌های پیش‌رو
در داخل ایران، اگرچه افزایش قیمت دلار به 72,550 تومان بر هزینه‌های واردات و قیمت محصولات فولادی تأثیر گذاشته، اما قیمت میلگرد و تیرآهن در بازار داخلی تاکنون تغییرات قابل‌توجهی نداشته‌اند و این محصولات در شرایط نسبتا آرامی قرار دارند. این وضعیت نشان‌دهنده ثبات نسبی در بازار فولاد ایران است که می‌تواند فرصت‌هایی برای تصمیمات تجاری با نگاه به صادرات و رقابت در بازارهای بین‌المللی فراهم آورد.
بازار فولاد ایران در شرایط فعلی با چندین ریسک عمده مواجه است که می‌تواند بر قیمت‌گذاری و روند معاملات تأثیرگذار باشد. یکی از این ریسک‌ها افزایش تنش‌های ژئوپلیتیک و جنگ‌های منطقه‌ای است که ممکن است بر دسترسی به مواد اولیه و مسیرهای تأمین صادراتی تأثیر منفی بگذارد. تنش‌های نظامی می‌توانند زنجیره تأمین را مختل کرده و هزینه‌های حمل‌ونقل را به‌طور چشمگیری افزایش دهند.
از سوی دیگر، افزایش نرخ دلار و بی‌ثباتی بازار ارز نیز فشار بیشتری بر هزینه‌های تولید و واردات مواد اولیه وارد می‌کند. این موضوع نه‌تنها بر قیمت تمام‌شده محصولات فولادی تأثیرگذار است، بلکه ممکن است باعث کاهش قدرت خرید مصرف‌کنندگان و کاهش تقاضای داخلی شود.
همچنین، عدم اطمینان در سیاست‌گذاری‌های اقتصادی داخلی، مانند تغییرات ناگهانی در تعرفه‌های واردات و صادرات، می‌تواند برنامه‌ریزی بلندمدت فعالان بازار را دشوار کند. ترکیب این عوامل، در کنار بحران‌های جهانی همچون جنگ و نوسانات قیمتی، ریسک‌های چندجانبه‌ای را برای بازار فولاد ایران ایجاد کرده که نیازمند مدیریت دقیق و استراتژی‌های انعطاف‌پذیر است.
پتانسیل ایران در تعاملات تجاری منطقه‌ای
ایران با برخورداری از منابع غنی معدنی، انرژی فراوان و نیروی کار با هزینه مناسب، به‌عنوان یکی از قطب‌های بالقوه صنایع مادر نظیر فولادسازی در منطقه شناخته می‌شود. این ویژگی‌ها زمینه‌ساز سرمایه‌گذاری‌های گسترده در بخش‌های بالادستی طی سال‌های اخیر شده و ایران را در جایگاه یکی از پیشروترین تولیدکنندگان معدنی خاورمیانه قرار داده است.
امروزه صنعت فولاد به‌عنوان ستون فقرات اقتصاد جهانی شناخته می‌شود و جایگاه ویژه‌ای در توسعه اقتصادی کشورها دارد. شاخص‌هایی همچون میزان تولید و مصرف فولاد، معیارهای کلیدی برای ارزیابی سطح توسعه‌یافتگی کشورها محسوب می‌شوند.
افزایش تولید فولاد نه‌تنها باعث تقویت رقابت‌پذیری بازار داخلی محصولات فولادی می‌شود، بلکه امکان دستیابی به بازارهای بین‌المللی را نیز فراهم می‌آورد. از این منظر، توسعه صنعت فولاد در ایران می‌تواند بستری برای ارتقای سهم کشور در تجارت جهانی و تقویت حضور اقتصادی ایران در صحنه بین‌المللی فراهم کند.
این ظرفیت‌ها و پتانسیل‌ها، فرصت‌های بی‌بدیلی برای جهش اقتصادی کشور ایجاد کرده است؛ مشروط بر آنکه با اتخاذ راهبردهای هوشمندانه و بهره‌برداری صحیح از مزیت‌های موجود، مسیر توسعه به شکلی پایدار و اثربخش هموار شود.
توسعه تجارت با همسایگان
ترکیه، باوجود هزینه بالای انرژی و کمبود ذخایر معدنی، به یکی از برترین تولیدکنندگان فولاد جهان تبدیل‌شده است. این کشور با تکیه بر مزایایی همچون نزدیکی به بازارهای اروپایی و استفاده از قراضه برای کاهش مصرف انرژی، صنعت فولادسازی خود را رقابتی کرده و آن را به یکی از ارکان اقتصادی خود تبدیل کرده است.
در مقابل، ایران با منابع معدنی غنی، ظرفیت تأمین مواد اولیه برای فولادسازان ترکیه را دارد. این تعامل می‌تواند از رقابت به همکاری تبدیل شود و به زنجیره تولید هر دو کشور کمک کند. صادرات آهن اسفنجی ایران به ترکیه علاوه بر رفع مازاد تولید داخلی، فرصتی برای توسعه فنّاوری و تولید محصولات با ارزش‌افزوده بالاتر در ایران ایجاد می‌کند. توسعه تجارت مشترک، فرصت‌های مهمی برای تقویت صنعت فولاد در هر دو کشور فراهم می‌آورد.
مراودات تجاری با کشورهای همسایه، مزایایی چون سهولت در تجارت، کاهش هزینه‌های حمل‌ونقل و تقویت امنیت منطقه‌ای را به همراه دارد. در پی تحریم‌های شدید از سال ۲۰۱۸، تمرکز سیاست‌گذاران بر گسترش روابط اقتصادی با همسایگان افزایش‌یافته است.
ضرورت تنوع‌بخشی به صادرات غیرنفتی ایران
تنوع‌بخشی به صادرات غیرنفتی برای اقتصاد ایران، ضرورتی استراتژیک است که از وابستگی به درآمدهای نفتی کاسته و ثبات اقتصادی کشور را در مواجهه با تحریم‌ها و نوسانات جهانی نفت تضمین می‌کند. این تنوع می‌تواند از طریق افزایش ارزش‌افزوده در بخش‌های صنعتی و معدنی، توسعه محصولات رقابتی و متناسب با نیاز بازارهای جهانی محقق شود.
کشوهای همسایه مانند ترکیه، عراق، امارات و افغانستان، بازارهای جذابی برای محصولات فولادی ایران هستند. ارائه محصولات متناسب با نیازهای این بازارها و ایجاد شراکت‌های تجاری می‌تواند سهم ایران از صادرات غیرنفتی را افزایش دهد. با بهره‌گیری از فنّاوری‌های مدرن، ایران می‌تواند هزینه‌های تولید را کاهش داده و محصولات پر رقابتی‌تری عرضه کند. این اقدام نه‌تنها کیفیت محصولات را بهبود می‌بخشد بلکه در افزایش سودآوری نیز مؤثر است.
محصولات آهن‌آلاتی معامله‌شده در بورس کالا
در این شرایط، بورس کالای ایران به‌عنوان یکی از ارکان اصلی بازار فولاد و آهن‌آلات داخلی، نقشی کلیدی در شفافیت قیمت‌ها و تسهیل معاملات ایفا می‌کند. در بورس کالا، محصولاتی همچون شمش فولادی، میلگرد، انواع ورق فولادی و آهن اسفنجی به‌طور مستمر مورد معامله قرار می‌گیرند. این معاملات نه‌تنها موجب تنظیم بازار داخلی و جلوگیری از نوسانات قیمتی می‌شود بلکه بستری را برای صادرات محصولات فولادی به کشورهای همسایه و بازارهای بین‌المللی فراهم می‌آورد.
از ابتدای هفته تا پایان روز نوزدهم آذرماه مقدار عرضه‌ای که برای محصول میلگرد در بورس کالا و تالار صنعتی رخ‌داده است برابر با 46 هزار و 27 تن به ثبت رسیده است که از این مقدار عرضه توسط تولیدکنندگان 10 هزار و 632 تن از میلگردها به قرارداد ختم شد و به ارزش معامله 326 میلیارد تومانی در این بازه زمانی ختم شد.
از سوی دیگر محصول تیرآهن نیز در مدت‌زمان گفته‌شده مقدار عرضه‌ای که برای آن به ثبت رسیده است یک هزار و 692 تن بوده است که تنها شرکت ذوب‌آهن اصفهان پای به رینگ معاملات تالار صنعتی گذاشته است و توانست تمام محصول عرضه‌شده خود را به فروش برساند.
از کارخانه ذوب‌آهن اصفهان می‌توان به‌عنوان قطب فروش میلگرد و تیرآهن نام برد. باوجوداین موضع مشاهده می‌کنیم که ذوب‌آهن به‌تنهایی چراغ خریدوفروش این آهن و آلات را روشن کرده است. میزان درآمدی که از فروش این تیرآهن‌ها به دست آمد برابر با 53 میلیارد و 443 میلیون تومان بود.
