ترور اسماعیل هنیه و تاثیر آن بر بازار آهن آلات

به گزارش آهن آنلاین- در حالی که روند صعودی قیمت‌ها در بازار آهن آلات از ابتدای هفته جاری ادامه داشت، صبح امروز خبر ترور اسماعیل هنیه، رئیس دفتر سیاسی حماس و یکی از محافظان وی در تهران شوک جدیدی را به بازارهای اقتصادی کشور اضافه کرد و این بخش‌ را تحت تاثیر خود قرار داد.

در ماه‌های گذشته بازارهای اقتصادی کشور تحت تاثیر مستقیم نوسانات ارزی قرار داشتند و این عامل مهم‌ترین مولفه در قیمت‌گذاری مقاطع فولادی در کشور بود. تنش‌های هفته اخیر نظامی در منطقه و جابجایی دولت ایران دو عامل موثر بر افزایش قیمت ارز در ایران بودند و نمودار رشد قیمت‌ها را پس از ثبات طولانی‌مدت، به شکل صعودی در آوردند. اما خبر ترور و شهادت اسماعیل هنیه در نخستین ساعات بامداد امروز –۱۰ مردادـ شوک مضاعف و نوسان هیجانی را به بازارها منتقل کرد. به طوری که در همین فاصله زمانی دلار از کانال ۵۹ هزار تومان به ۶۰ هزار تومان افزایش یافت و قیمت آن به بیش از ۶۰۴۵۰ تومان رسید. تغییری که بدون شک در روزهای آینده بازارهای مختلف از جمله آهن‌آلات را تحت تاثیر قرار خواهد داد و قیمت ورق، تیرآهن و میلگرد را دچار تغییر خواهد کرد. با این تفاسیر باید منتظر ماند و دید که در روزهای پیش رو، پیامدهای حادثه تلخ امروز با چه موضوع‌گیری‌های سیاسی و اقتصادی سران کشورهای منطقه همراه خواهد بود و تغییرات آتی حوزه ارز، چگونه به بازار آهن و فولاد خواهد رسید.

نمودارها هفته آینده هم صعودی هستند

با توجه به اتفاقات امروز کشور و روندی که در روزهای گذشته بر نمودارهای قیمت مقاطع فلزی حاکم بوده است، ادامه رشد قیمت‌ها در هفته آینده دور از ذهن نیست که در غیاب عوامل تاثیرگذار دیگر، می‌تواند به عنوان تنها مولفه موثر بر قیمت بازار عمل کند. البته رشد قیمت‌ها در این بازار بدون تحرک صنایع ساخت و ساز و احیای پروژه‌های عمرانی نمی‌تواند در رونق اقتصادی این بخش تاثیر مطلوبی بگذارد. در واقع کلید حل این این مشکل و برون‌رفت از بحران‌های فعلی صنایع فولاد در کل زنجیره، به سیاست‌‌گذاری‌های آینده دولت چهاردهم در وزارت صمت و نهادهای مرتبط بستگی دارد. حمایت از برنامه‌های عمرانی، ساست‌های اقتصادی، تعاملات بین‌المللی، برنامه‌ریزی برای صادرات شاید بتواند مسیر مناسبی را برای حرکت صنایع فولادی چه در حوزه تولید و چه در بخش فروش ایجاد کند.

در حال حاضر توقف پروژه‌های عمرانی بزرگ در بخش دولتی و خصوصی و حاشیه سود ناچیز و ریسک سرمایه در بازار آهن و فولاد، فعالان این عرصه را بی‌انگیزه کرده و بیم آن می‌رود که تداوم این روند و عدم جذابیت این حوزه، موجب خروج سرمایه‌ها از این بخش و تمایل شدن آن به حوزه های جذاب‌تر و کم‌خطرتر شود