چرا فولاد از چشمانداز ۱۴۰۴ عقب ماند!
به گزارش آهن آنلاین - در چند ماه گذشته محصولات حوزه آهن و فولاد در بازارهای مصرف با کاهش تقاضا مواجه بودهاند و همین امر سبب شده با ثبیت قیمتها، صنایع تولیدی نیز درگیر مشکلات جدی شوند. کاهش چشمگیر ساخت و ساز مسکن در بخش دولتی و خصوصی یکی از مهمترین دلایل کم شدن تقاضا در این بخش است و همراه شدن این موضوع با سیاستگذاریهای انقباضی در این بخش، باعث قوت گرفتن احتمال بروز بحران در این حوزه شده است.
بررسی نمودارهای تحلیل قیمت آهن آلات در آهن آنلاین طی سه ماهه اخیر نشان میدهد تمامی محصولات شاخص از قبیل تیرآهن، میلگرد، ورق و پروفیل به دلیل کاهش میزان تقاضای مصرف که بخش مهمی از آن پیامد رکود صنعت ساخت و ساز در کشور بوده و همچنین تثبیت نرخ ارز در کانال ۵۸ و ۵۹ هزار تومان، قیمتهای کموبیش یکسانی را در کارخانهها و مبادی فروش ثبت کردهاند. این شرایط سرمایهگذاری در صنایع فولادی را به دلیل چرخه نقدینگی طولانی و سود ناکافی آن توجیهناپذیر میکند و زمینه خروج سرمایه از این حوزه را فراهم میآورد.
امروز نمودار قیمت تیرآهن، قیمت سایز ۱۸ تیرآهن ذوب آهن در بنگاه تهران با ۰.۷ درصد افزایش، رقم ۶۱۳۶۳۶۰ تومان را ثبت کرد. در گروه میلگرد نیز قیمت میلگرد آجدار سایزهای ۱۴، ۱۶ و ۱۸ آریان فولاد با بیشترین تغییرات در میان سایزهای پرمصرف با ۱.۱ درصد افزایش قیمت، رقم ۲۵۰۹۰ تومان را تجربه کرد.
مشکل فقط صنعت مسکن نیست
کارشناسان حوزه صنعت بر این اعتقادند که پیش از رکود بازار مسکن نیز میزان تولید فولاد بیش از نیاز داخلی بوده است. به همین دلیل در نظر گرفتن راهکارهایی برای صادرات این محصولات میتوانست راه حلی برای برونرفت از چالشهای فعلی باشد. با این حال دستورالعملهای خلقالساعه و موانع ایجاد شده در مسیر صادرات، این امکان را از بخش تولید گرفته است.
امروزه در کشور حدود 30 تا 35 میلیون تن فولاد تولید میشود و این در حالی است که بازار تقاضای داخلی برای آن نزدیک به ۱۵ میلیون تن است. در شرایط فعلی کاهش تقاضای بازار داخلی محصولات حوزه آهن و فولاد، در طول زنجیره تامین تاثیرگذار بوده و انبارهای صنایع فولادی با انباشت محصولی مواجه است که نه در بازار داخلی خریدار دارد و نه میتواند مجوز صادرات را اخذ کند.
با توجه به اینکه در سند چشمانداز 1404 بر تولید 54 میلیون تن فولاد در سال تاکید شده و صنایع فولاد هنوز با این رقم فاصله معنیداری دارند، ایجاد بستر مناسب برای رونق صنعت ساخت و ساز و همینطور برطرف کردن مشکلات و موانع مسیر صادرات از این جهت نیز میتواند مقدمهای بر تحقق این هدفگذاری، افزایش تولید، توسعه، پیشرفت و شکلگیری وضعیت اقتصاد مطلوب در طول زنجیره تولید و تامین فولاد در کشور باشد.
ناگفته نماند که در کنار این موضوعات باید به مقولههای حمایتی نیز پرداخته شود. زیرا فعالان صنعت فولاد معتقدند مشکلات مربوط به حاملهای انرژی نیز در عملکرد واحدهای تولیدی موثر است. مشکلاتی که از افزایش مکرر بهای نهادههایی مانند برق تا قطعی برق و گاز صنایع فولادی در فصول گرم و سرد سال دامنه دارد و موجب افزایش هزینهها و کاهش میزان تولید میشود.
البته در مورد صادرات فولاد و مقاطع فولادی تنها صدور مجوز کفایت نمیکند و در کنار آن باید دیپلماسی اقتصادی مناسب نیز برای رفع مشکلات پولی و بانکی و تعامل با کشورهای هدف اندیشیده شود تا امکان حضور محصولات صنایع فلزی ایران در بازارهای بینالمللی فراهم شود.